Efesarane 4 - Bibel 1978/1985 - Bibelselskapet(Bibel1978)

Einskapen i kyrkja

1Så legg eg dykk på hjarta, eg som er fange for Herrens skuld, at de må leva eit liv som er verdig det kallet de har fått.

7Nåden er gjeven kvar einskild av oss alt etter som Kristi gåve vert tilmælt.

Han steig opp i det høge

og førte bort fangar;

han gav menneska gåver.

9Men at han steig opp, vil ikkje det seia at han fyrst hadde stige ned til det djupaste av jorda?

14Så skal vi ikkje lenger vera umyndige, ikkje la oss kasta hit og dit og driva om av kvart lærdomsver, så vi vert eit bytte for menneska sitt falske spel og villfaringa sine listige kunster. Det gamle og det nye mennesket

17Så bed eg dykk inntrengjande i Herrens namn: Lev ikkje lenger som heidningane! Tankane deira er tome,

25Legg difor av lygna og tal sanning, kvar med sin neste! Vi er då lemer som høyrer kvarandre til.

29Ingen roten tale må koma frå dykkar munn! Sei berre det som godt er og som tener til oppbygging der det trengst, så det kan verta til velsigning for dei som høyrer på.