1Herre, du er min Gud.
Eg lovar deg og prisar ditt namn.
For i truskap og sanning har du fullført
dei under du planla i gamal tid.
2Du gjorde byen til ei steinrøys,
festningsbyen til ein grushaug.
Borga åt dei framande er jamna med jorda,
ho skal aldri byggjast meir.
3Difor skal eit mektig folk æra deg,
i valdsmenns by skal dei ottast deg.
4Du vart eit vern for dei verjelause,
eit vern for dei fattige i deira naud,
ei livd mot styrtregn, ein skugge mot hete.
For valdsmenns fnysing
er som styrtregn mot muren,
5som hete i eit utturka land.
Du døyvde bråket åt dei framande.
Som ei sky gjev skugge mot heten
vart songen åt valdsmenn døyvd.
Herrens gjestebod6På dette fjellet skal Herren, Allhærs Gud,
gjera eit gjestebod for alle folk,
eit gjestebod med feite retter,
eit gjestebod med gamal vin,
med feite, mergfulle retter
og gamal, klåra vin.
7På dette fjellet skal han ta bort
det sløret som ligg over alle folk,
det sveipet som er lagt over alle folkeslag.
8Han skal gjera døden til inkjes for alltid.
Herren vår Gud skal turka
tårene av alle andlet.
Sitt folks vanære skal han ta bort
frå heile jorda.
For Herren har tala. Israels frelse og Moabs undergang
9Den dagen skal dei seia:
«Sjå, dette er vår Gud!
Vi venta på han,
og han frelste oss;
dette er Herren som vi venta på.
Lat oss gleda og fagna oss over hans frelse!»
10For Herrens hand skal kvila
over dette fjellet.
Men moabittane skal trakkast ned i sitt land,
liksom halm vert nedtrakka i gjødselvatn.
11Der breier dei ut sine hender
lik den som legg på sum.
Men Herren bøyer deira hovmod
kor dei så kavar med hendene.
12Dine høge festningsmurar støyter han ned,
han jamnar dei med jorda
og styrtar dei i støvet.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
