1Så tok folket i landet og gjorde Joakas, son åt Josjia, til konge i Jerusalem etter far hans.
5Jojakim var tjuefem år gamal då han vart konge, og han styrte i Jerusalem i elleve år. Han gjorde det som var Herren hans Gud imot.
6Nebukadnesar, kongen i Babylonia, gjorde ei hærferd mot han og batt han med bronselekkjer og ville føra han til Babylonia.
7Nebukadnesar tok òg med seg ein del av kara i Herrens hus og sette dei i templet sitt i Babylon.
11Sidkia var tjueein år gamal då han vart konge, og han styrte i Jerusalem i elleve år.
12Han gjorde det som var Herren hans Gud imot. Og han audmykte seg ikkje for profeten Jeremia, som tala ord frå Herrens munn.
13Sidkia gjorde jamvel opprør mot kong Nebukadnesar, som hadde late han sverja seg truskap ved Gud. Han var stridlyndt og hard i hugen og ville ikkje venda om til Herren, Israels Gud.
18Alle dei kar som fanst i Guds hus, både store og små, og skattane, både dei som var i Herrens hus, og dei som kongen og stormennene hans åtte – alt tok han med seg til Babylon.
21Såleis vart det oppfylt, det ordet som Herren hadde tala gjennom Jeremia. Landet fekk kvila til dess det hadde teke att sabbatsåra sine, så lenge det låg audt, til sytti år var lidne.
22I det fyrste året Kyros var konge i Persia, gav Herren han den tanken at han skulle senda ut ei kunngjering, så det ordet Herren hadde tala gjennom profeten Jeremia, skulle oppfyllast. Kongen kunngjorde i heile sitt rike, både munnleg og skriftleg, denne bodskapen:
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
