2. Mosebok 15 - Bibel 1978/1985 - Bibelselskapet(Bibel1978)

Herren er høg og herleg

1Då song Moses og israelittane denne lovsongen for Herren:

Eg vil lovsyngja Herren,

for han er høg og herleg;

hest og krigar støytte han i sjøen.

2Herren er mi kraft og min styrke,

og han har vorte mi berging.

Han er min Gud, han vil eg lova,

Gud åt far min, han vil eg prisa.

3Herren er ein stridsmann,

namnet hans er Herren.

4Vognene og hæren åt farao

kasta han i sjøen;

i Sevsjøen drukna dei gjævaste kjemper.

5Vatnet i havdjupet gøymde dei,

dei sokk i djupet som stein.

6Di høgre hand, Herre, er sterk og mektig,

di høgre hand knuser fiendar, Herre.

7I ditt velde slår du dine motstandarar ned;

du slepper laus din brennande vreide,

og han øyder dei som halm.

8For din ande tårna vatnet seg opp,

bylgjene stod som ein voll,

og havsens straumar storkna.

9Fienden sa:

«Eg set etter og når dei att,

skifter ut hærfang og stiller min trong på dei.

Eg dreg sverdet

og rydjar dei ut med mi hand.»

10Du bles med din ande,

og sjøen gøymde dei,

dei sokk som bly i det veldige vatnet.

11Kven er som du mellom gudane, Herre?

Kven er som du, så herleg og heilag,

skræmeleg i storverk,

underfull i gjerning?

12Du rette ut di høgre hand,

då slukte jorda dei.

13I di miskunn førte du

det folket du hadde løyst ut.

Du leidde dei med di kraft

til din heilage bustad.

14Folka høyrde det og skalv,

angst tok dei som bur i Filistarland.

15Då vart Edoms hovdingar forfærde,

dei mektige i Moab vart gripne av redsle,

alle som bur i Kanaan, miste motet.

16Angst og redsle kom over dei,

ved din veldige arm vart dei mållause som stein,

medan folket ditt drog fram, Herre,

medan folket som du hadde vunne, drog fram.

17Du førte dei inn og planta dei

på fjellet som er din eigedom,

på den staden du har gjort til din bustad, Herre,

heilagdomen som du har grunnlagt

med dine hender, Herre.

18Herren er konge evig og alltid.

19Då hestane åt farao fór ut i sjøen med vogner og menn, lét Herren vatnet fløda i hop over dei. Men israelittane gjekk gjennom sjøen på turre botnen.

20Så tok profetkvinna Mirjam, syster til Aron, ei tromme i handa, og alle kvinnene fylgde etter henne, slo på tromme og dansa.

24Og folket murra mot Moses og sa: «Kva skal vi drikka?»

25Då ropa han til Herren, og Herren synte han eit tre. Det kasta han i vatnet, og vatnet vart godt.

I Mara sette han lov og rett for folket, og der prøvde han dei.

26Han sa: «Dersom du høyrer på røysta åt Herren din Gud og gjer det som rett er i hans augo, dersom du aktar på boda hans og held alle føresegnene hans, så skal eg spara deg for alle dei sjukdomane som eg la på egyptarane. For eg er Herren, lækjaren din.»

27Sidan kom dei til Elim. Der var det tolv kjelder og sytti palmetre. Og dei slo leir der attmed vatnet.