1Øydemark og turrlende skal gleda seg,
den aude hei skal jubla og bløma.
2Ho skal bløma som lilja
og jubla, ja ropa av fryd.
Libanons herlegdom får ho i gåve,
Karmels og Sarons prydnad.
Herrens herlegdom skal folket få sjå,
stråleglansen frå vår Gud.
3Styrk dei kraftlause hender,
gjer dei skjelvande kne sterke!
4Sei til dei urolege hjarto:
Ver frimodige, ver ikkje redde!
Sjå, der er dykkar Gud!
Han kjem med straff.
Gud vil gjera attergjeld.
Sjølv kjem han og frelser dykk.
5Då skal blinde augo opnast
og dauve øyro latast opp.
6Då skal den lame springa som ein hjort
og tunga åt den mållause jubla.
For kjelder bryt fram i øydemarka
og bekker på dei turre vidder.
7Den gloande sand vert til sevkransa sjø,
det tyrste land til vassrike kjelder.
Sjakalars mark vert ein kvilestad,
der graset gror mellom røyr og sev.
8Og der skal det vera ein kongsveg,
Den heilage vegen skal han kallast.
På den skal ingen urein ferdast,
det skal vera ein pilegrimsveg for Guds folk;
ikkje eingong dårar skal fara vilt.
9Der skal inga løve ferdast
og inkje rovdyr setja sin fot;
dei skal ikkje finnast meir.
Men dei utløyste skal ferdast der.
10Herrens utløyste skal venda heim att.
Dei skal koma til Sion med fagnadrop,
med evig glede om si panne.
Fryd og glede skal møta dei,
sorg og sukk må røma.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
