1. Mosebok 32 - Bibel 1978/1985 - Bibelselskapet(Bibel1978)

1Jakob heldt fram på ferda. Då kom Guds englar imot han.

2Med det same Jakob fekk auga på dei, sa han: «Her er Guds leir.» Og han kalla staden Mahanajim.Jakob bur seg til å møta Esau

3Jakob sende folk føre seg til Se'ir-landet, til Edoms-marka, med bod til Esau, bror sin.

4Han baud dei: «De skal seia til Esau, herren min: Så seier Jakob, tenaren din: Eg har halde til hjå Laban og vore der til no.

5Eg har fått oksar, esel og småfe, trælar og trælkvinner. No sender eg bod om dette til deg, herre, om eg kunne vinna godvilje hjå deg.»

6Bodberarane kom attende til Jakob og sa: «Vi møtte Esau, bror din; men no kjem han imot deg med fire hundre mann.»

7Då vart Jakob livande redd. Han delte folket som var med han, og småfeet, storfeet og kamelane i to flokkar.

8For han tenkte: «Om Esau kjem over den eine flokken og slår han, kan den flokken som er att, sleppa unna.»

9Så bad Jakob: «Du Gud åt Abraham, far min, du Gud åt Isak, far min! Herre, du som sa til meg: Far attende til landet ditt og folket ditt, så skal eg gjera vel imot deg!

30Jakob kalla staden Peniel. «For eg har sett Gud åsyn til åsyn og endå berga livet.» 2 Mos 19,21; 20,19; 33,20; 3 Mos 16,2; 5 Mos 5,24; Dom 6,22f; 13,22; Jes 6,5

31Med det same han kom framom Penuel, rann sola. Og han var halt i hofta.

32Difor er det så den dag i dag at israelittane aldri et muskelen over hofteskåla, fordi Jakob fekk eit slag på hofteskåla, over hoftemuskelen.