Apostelgjerningane 7 - Bibel 1978/1985 - Bibelselskapet(Bibel1978)

1Då spurde øvstepresten: «Er det sant, dette?»

2Stefanus svara:

Brør og fedrar, høyr på meg! Herlegdomens Gud synte seg for Abraham, far vår, medan han budde i Mesopotamia, før han slo seg ned i Karan,

9Fedrane vart avundsjuke på Josef og selde han til Egypt. Men Gud var med han

17Det leid no fram mot den tida då Gud skulle setja i verk det han hadde lova Abraham, og folket hadde vakse og vorte talrikt i Egypt.

18Då kom det ein ny konge i Egypt, ein som ikkje visste noko om Josef.

Bar de fram for meg slaktoffer og gåver

dei førti åra i øydemarka, du Israels ætt?

43Nei, de bar med dykk teltet åt Molok

og stjerna åt guden Romfa,

bilete de laga og tilbad.

Men eg vil flytta dykk bortom Babylon.

44I øydemarka hadde fedrane våre vitnemålsteltet med seg. Han som tala til Moses, hadde gjeve påbod om det; Moses skulle laga det etter det førebiletet han fekk sjå.

50Er det ikkje mi hand som har skapt alt dette?

51Stivnakkar som de er, og uomskorne på hjarta og øyro! Alltid står de Den Heilage Ande imot, de som fedrane dykkar. Stefanus vert steina

54Då dei høyrde dette, vart dei så harme at dei skar tenner mot han.