Romarane 9 - Bibel 1938 - Bibelselskapet(Bibel1938)

Paulus vitnar um si djupe sorg yver at Israel hev vanda tru-vegen til frelsa og difor sjølv hev vorte vanda av Gud, 1-5. Men Guds ord er like sant for det; for Guds lovnader galdt ikkje dei som etter sin naturlege fødsel høyrer til Israel, 6-13; når Gud etlar ut sin nåde, let han seg ikkje leida av anna enn sin eigen frie vilje, 14-18, og inkje menneske må tru at det kann koma fram for Gud med noko krav, 19-21. Men det at heidningane vert kalla til Guds rike, strider ikkje heller mot Guds ord; tvert imot er det varsla fyreåt av dei same profetane som hev vitna at av Israel skal berre ein leivning verta frelst, 22-29. Men skuldi for sin vanlagnad ber Israel sjølv, for di det hev vanda trui og halde seg til urettferdi, 30-33.

1Eg segjer sanning i Kristus, eg lyg ikkje, samvitet mitt vitnar med meg i den Heilage Ande,