Salmane 27 - Bibel 1938 - Bibelselskapet(Bibel1938)
David vitnar um si glade tillit til Herren i den store naudi han er stadd i, 1-3; han trår berre etter å verta standande i samfundet med Herren, og er viss på at han ved det skal triumfera yver fiendane sine no og, so han kann takka og prisa Herren, 4-6; han bed inderleg um hjelp frå Herren; for alle hev svike han, og dei ugudlege fiendane hans freistar å tyna han, 7-12; til slutt segjer han at han vonar på Herren, og stører seg sjølv til å venta på han, 13.14.
1Av David. / Herren er mitt ljos og mi frelsa, kven skulde eg ottast for? Herren er verni for mitt liv, kven skulde eg reddast for?
