2. Samuelsbok 14 - Bibel 1938 - Bibelselskapet(Bibel1938)

Joab skynar at David stundar etter Absalom; so fær han ei viskona frå Tekoa til å telja kongen til å henta Absalom heim att, 1-22. Kongen sender Joab etter han; men det gjeng tvo år fyrr han fær lov til å koma til far sin, som då fagnar han vel, 23-33.

1Då Joab Serujason skyna at Davids hjarta drogst til Absalom,

2sende han bod etter ei viskona som åtte heime i Tekoa, og sa til henne: Kjære deg, laga deg som du hev sorg! Klæd deg i syrgjebunad, og lat vera å salva deg med olje! Te deg liksom ei kvinna som i lang tid hev syrgt på ein avliden mann!

3Gakk so inn til kongen og tala soleis til han! - so sa han henne fyre kva ho skulde segja.

4Tekoa-kona tala til kongen - ho kasta seg ned for han med andletet mot jordi og ropa: Hjelp, konge, hjelp!

5Kongen spurde: Kva er det som vantar deg? Ho svara: Ai ei, eg er enkja; mannen min er avliden.

6Tenestkvinna di hadde tvo søner; dei kom i tretta med kvarandre utpå marki, og det var ingen som kunde skilja dei åt. So hogg den eine til hin og drap han.

22Då kasta Joab seg ned med andletet mot jordi og velsigna kongen og sa: I dag skynar tenaren din at du hev godvilje for meg, herre konge, sidan du gjer som eg bad deg.

23So gjorde Joab seg reidug og for til Gesur og kom attende til Jerusalem med Absalom.2 Sam 13,37

24Men kongen sa: Han lyt taka heim til sitt eige hus; for mine augo må han ikkje koma. So tok Absalom heim til huset sitt og kom ikkje kongen for augo.

25So fager ein mann som Absalom fanst det ikkje i heile Israel, ingen som han vart prisa so høgt; frå hæl til haus fanst det ikkje lyte på han.

26Når han klypte håret sitt - og det gjorde han kvar gong eit år var lide; for det var han for tungt, so han laut klyppa det - so vog han det, og det vog tvo hundrad sekel etter kongeleg vekt.

27Absalom fekk tri søner og ei dotter; ho heitte Tamar og var ei fager kvinna.

28Absalom budde no tvo år i Jerusalem, men kom ikkje kongen for augo.

29So sende han bod etter Joab og vilde få han til å ganga til kongen; men Joab vilde ikkje koma til han. Han sende bod endå ein gong, men Joab vilde ikkje koma då heller.

30Då sa han til tenarane sine: De veit at tett innmed gjordet mitt hev Joab ein byggåker; gakk no av stad og set eld på den åkeren! So kveikte tenarane åt Absalom eld på åkeren.

31Då for Joab upp og gjekk heim til Absalom og sa til han: Kvifor hev tenarane dine sett eld på den åkeren som høyrer meg til?

32Absalom svara: Du veit eg sende bod til deg og bad deg koma hit, so eg kunde få deg til å ganga til kongen og segja han frå meg: Kvifor kom eg heim frå Gesur? Det vøre betre for meg um eg var der enno. Og no vil eg få te meg fram for kongen; er eg saka i noko brot, so fær han drepa meg.

33Då gjekk Joab inn til kongen og sa det til han. Kongen kalla Absalom til seg, og han kom inn og kasta seg ned for kongen med andletet mot jordi, og kongen kysste han.