Salmane 57 - Bibel 1938 - Bibelselskapet(Bibel1938)

David bed Gud um nåde og segjer seg viss på at han i sin nåde og truskap vil berga han frå dei mektige og blodgjeruge fiendane som kringset han og vil gjera av med han, og tyna dei sjølve, 2-7. Han lovar at han vil prisa Gud so all verdi skal høyra det, for den herlege frelsa, 8-12.

1Til songmeisteren: «Tyn ikkje»

2Ver meg nådig, Gud, ver meg nådig! For til deg flyr mi sjel, og i skuggen av dine vengjer søkjer eg livd til dess ulukka gjeng yver.

10Eg vil prisa deg millom folki, Herre, eg vil lovsyngja deg millom folkeslagi.Sal 18,50

11For di miskunn er stor alt til himmelen, og din truskap til dei høge skyer.Sal 36,6

12Gud, syn deg høg yver himmelen, di æra yver heile jordi!