Esekiel 16 - Bibel 1938 - Bibelselskapet(Bibel1938)

Juda vert skildra som ei liti gjenta som Herren hev funne i den største armodsdom; han fostra henne upp og tok henne til kona og prydde henne ovende vent, men like vel braut ho truskapen sin og driv utukt med mange andre menner. Soleis hev Herren frå fyrste tidi synt Juda rik nåde og store velgjerningar, særleg med den pakti han hev gjort med det, 1-14; men folket hev like vel vore ulydigt, brote pakti med han og fare med allslags styggeleg avgudsdyrking, so det hev gjenge mykje lenger i synd enn både Israel (dei ti ættene) og dei djupast falne heidningane, 15-34. Difor vil Herren straffa dei hardt og gjeva dei i hendene på heidningane, 35-52. Like vel vil Herren atter visa miskunn mot det og like eins mot Israel og heidningane og nya uppatt pakti si med det, 53-63.

1Herrens ord kom til meg, og det lydde so:

2Menneskeson! Minn Jerusalem um styggedomen sin

25Attmed kvart eit vegemot bygde du din offerhaug og skjemde din venleik og breidde føtene ut for kvar og ein som gjekk framum, og du dreiv hor stødt og stendigt.

37sjå, difor samlar eg alle elskarane dine, som lika deg so godt, og alle dei du elska, og like eins alle dei du hata - eg vil samla dei mot deg frå alle leider og nækja di skam for dei, so dei fær sjå all di skam.