Forkynnaren 6 - Bibel 1938 - Bibelselskapet(Bibel1938)

Den som hev nøgdi av det som godt er i livet, men um ikkje fær njota det, er usæl, 1-6; betre er det i dette stutte og umskiftelege livet å vera nøgd og njota det ein hev, enn stødt å trå etter meir umettande gir, 7-12.

1Det er ei ulukka som eg hev set under soli, og som ligg tungt på menneskja:

2Når Gud gjev ein mann rikdom og skattar og æra, so han for sin part ikkje vantar noko av det han ynskjer, men Gud ikkje let han vera kar til å njota godt av det, men ein framand mann fær njota det, so er det fåfengd og ei vond liding.

7All mannsens møda er for munnen hans, og like vel vert hugen aldri nøgd;

8for kva fyremun hev vismannen framfor dåren? Kva fyremun hev fatigmannen som veit å skikka seg millom dei levande?

9Betre er det at augo ser på det ein hev, enn at hugen fer uroleg ikring; det og er fåfengd og jag etter vind.

10Det som hev vorte til, er longe nemnt med namn, og det er kjent kva ein mann skal verta; han kann ikkje tretta med den som er sterkare enn han;

11for det finst ein ordrikdom som berre aukar fåfengdi - kva gagn hev mannen av det?

12For kven veit kva som batar mannen i livet, i alle hans fåfengde levedagar, som han fer igjenom som ein skugge? For kven kann segja mannen kva som skal henda under soli etter hans tid?