Jesaja 2 - Bibel 1938 - Bibelselskapet(Bibel1938)

Profeten minner Israel um den store lovnaden det hev fenge, at Guds lov og ord ein gong skal ganga frå Sion utyver heile jordi, til alle folkeslag, 2-4, og bed det ferdast i det ljoset det hev; for Herren hev alt rådt seg til å vraka det, av di det hev valt den falske herlegdomen åt heidningane i staden for sin rette herlegdom, 5-8. Med ein stor og ålmen straffedom vil Herren bøygja ovmodet hjå menneskja den dagen han hev sett til det, og soleis syna at einast han er den høge, 9-21; berre Israel vilde halda upp å lita på menneske, 22.

1Det ordet som Esaias, son åt Amos, fekk i ei syn um Juda og Jerusalem:

3Og mange folkeslag skal ganga av stad og segja: Kom, lat oss fara upp til Herrens fjell, til huset åt Jakobs Gud, so han kann læra oss sine vegar, og me ferdast på hans stigar! For frå Sion skal lovlæra ganga ut, og Herrens ord frå Jerusalem.