David klagar for di han hev mange fiendar, som dømer han fortapt, 2.3. Like vel er han trygg og ottelaus, av di han fyrr hev røynt Herrens nåde, 4-7; han bed at Gud vil hjelpa han framleides, 8-9.
1Ein salme av David, då han flydde for Absalom, son sin.
4Men du, Herre, er ein skjold ikring meg, mi æra og den som lyfter mitt hovud.
