Salmane 102 - Bibel 1938 - Bibelselskapet(Bibel1938)

Ein arming, som er i naud og ottast, flyr til Herren, den allmektige, nåderike og trufaste Gud, 2-12. Han trøystar seg med den visse voni at Herren i sin store nåde snart vil byggja upp att Sion og frelsa sitt folk, som vert plaga so hardt, so alle folkeslag på jordi må koma til å æra og tilbeda og tena han, 13-23. I trui på Gud, som er allmektig og ubrigdeleg i all æva, er han fullviss på at han vil velsigna sine tenarar gjenom alle ætter, 24-29. - Salmen inneheld ein spådom um at heidningfolki skal verta upptekne i Kristi rike.

1Bøn av ein arming, når han ormektast og let sitt klagemål strøyma fram for Herren.

2Herre, høyr mi bøn, og lat mitt rop koma fram til deg!

3Løyn ikkje ditt andlet for meg den dagen eg er i naud! Halla øyra ditt til meg! Den dagen eg ropar, svara meg snart!

10For eg et oska som brød, og drykken min blandar eg med gråt