Jesaja 33 - Bibel 1938 - Bibelselskapet(Bibel1938)

Profeten forkynner at assyrarane, som til dessa hev ført tyning yver alle andre folk, no skal verta tynte sjølve; han bed for Israel og lovar det frelsa og eit liv fullt av åndeleg herlegdom, 1-6. No er Guds folk i stor naud, men snart skal Herren tyna fiendane med ein skræmeleg straffedom, 7-12. Då skal dei ugudlege i Israel koma til å skjelva for den heilage Gud, men dei rettferdige skal bu trygt under hans varetekt, 13-16. Då skal Israels-kongen reisast or sitt låge stand; dei framande trælkarane er burte, og Jerusalem vert aldri meir uroa, for Herren er vern for byen, og syndi åt byen er forlati, 17-24. Alt dette fær si fulle uppfylling i Messiasriket.

1Usæl du tynar som ikkje sjølv hev vorte tynt, og du ransmann som ingen hev rana ifrå! Når du er ferdig med å tyna, skal du sjølv verta tynt; når du hev slutta med å rana, skal andre rana frå deg.

5Upphøgd er Herren, for han bur i det høge; han fyller Sion med rett og rettferd.

7Høyr, løvekjempone deira skrik der ute, fredsbodi græt sårt.

8Ålmannvegane er aude, ferdafolk er der ikkje meir - han hev brote pakti, vanvyrdt byane; ikkje vyrdt noko menneske.

9Landet visnar og sjuknar burt; Libanon stend skjemd og visnar; Saron er som den aude mark, og Basan og Karmel rister lauvet av seg.

24Og ingen ibuar skal segja: Eg er sjuk. Folket som bur der, hev fenge si misgjerd forlati.