Salmane 108 - Bibel 1938 - Bibelselskapet(Bibel1938)

David prisar Gud for all verdi for hans store miskunn og truskap, 2-6, og bed han koma sitt folk til hjelp no, 7. Han hev då lova sitt folk at det skal eiga landet og vinna yver grannefolki, 8-10. For denne lovnaden skuld segjer songaren seg viss på at det med Guds hjelp, som folket einast lit på, skal ganga godt med den herferdi han skal gjera mot Edom, 11-14.

1Ein song, ein salme av David.

2Mitt hjarta er roleg, Gud! Eg vil syngja og lovsyngja, ja, det skal mi æra. /

3Vakna, harpa og citar! Eg vil vekkja morgonroden.

4Eg vil prisa deg millom folki, Herre, eg vil lovsyngja deg millom folkeslagi.

5For di miskunn er stor yver himmelen, og din truskap til dei høge skyer.

6Gud, syn deg høg yver himmelen, og di æra yver heile jordi!

7For at dei du elskar må verta frelste, so hjelp med di høgre hand og bønhøyr oss!Sal 60,7-14

8Gud hev tala i sin heilagdom. Eg vil fagna meg; eg vil skifta ut Sikem, og Sukkotdalen vil eg mæla.

9Meg høyrer Gilead til, meg høyrer Manasse til, og Efra'im er vern for mitt hovud, Juda er min styrarstav.

10Moab er mitt vaskefat, på Edom kastar eg skoen min, for Filistarland set eg i med fagnadrop.

11Kven vil føra meg til den faste byen? Kven leider meg til Edom?

12Er det ikkje du, Gud, du som støytte oss burt, du, Gud, som ikkje drog ut med våre herar?

13Gjev oss hjelp mot fienden! for mannehjelp er fåfengd.

14Med Guds hjelp skal me gjera storverk, og han skal trakka ned våre fiendar.