1. Kongebok 22 - Bibel 1938 - Bibelselskapet(Bibel1938)

Josafat, Judakongen, gjestar Akab, som fær talt han yver til å vera med på ei herferd mot syrarane, 1-4. Alle profetane åt Akab spår han godt; Josafat vil at dei skal henta Mika, og Mika spår Akab ulukka og segjer at Herren hev late ei falsk ånd tala gjenom alle profetane hans; for det fær han hogg og vert sett i fangehuset, 5-28. Båe kongane fer i herferd mot syrarane; Akab fell i striden; Akasja, son hans, vert konge, 29-40. Josafat ottast Herren, ryd skjøkjesveinane ut or riket og vil ikkje hava noko samlag med Akasja; han døyr, 41-51; Akasja råder for Israelsriket i tvo år og er gudlaus, 52-54.

1No heldt dei seg i ro i tri år; det var ingen ufred millom Syria og Israel i den tidi.

2Men tridje året bar det seg so at Josafat, kongen i Judariket, for ned til Israels-kongen.

22Åndi svara: Eg vil fara ut og vera ei lygnarånd i munnen på alle profetane hans. Då sa Herren: Ja, du kann få dåra han, og det skal lukkast for deg og; far ut og gjer so!

23Sjå no hev Herren lagt ei lygnarånd i munnen på alle desse profetane dine; men sjølv hev han varsla deg ei ulukke.

24Då kom Sedekias, son åt Kena'ana, innåt. Han slo Mika på kinni og sa: Kva veg hev Herrens Ande fare frå meg for å tala med deg?

25Mika svara: Det skal du få sjå den dagen du lyt røma frå rom til rom og leita etter ei gøymsla.

26Då sa Israels-kongen: Tak Mika og før han burt att - til Amon, byhovdingen og Joas, kongssonen,

27og seg: So segjer kongen: Set denne mannen i fangehuset og lat han leva på fangekost til eg kjem heim att med heilo!