Domarane 9 - Bibel 1938 - Bibelselskapet(Bibel1938)

Abimelek, son åt Gideon, fær hjelp hjå sikemitane, og drep dei 70 brørne sine; sikemitane vel han til konge, 1-6. Jotam, den einaste av brørne hans som slepp undan, talar til han og sikemitane som syndi deira, 7-21. Det vert fiendskap millom Abimelek og sikemitane; han øyder Sikem, men vert drepen av ei kvinna medan han kringset Tebes, 22-57.

1Abimelek, son åt Jerubba'al, for til Sikem, til morbrørne sine, og tala med dei og med alt morfolket sitt og sa:

7Då Jotam fekk spurt det, steig han upp på toppen av Gerisimfjellet; der stod han og ropa til dei og sa: Høyr på meg, Sikems-menner, so sant de vil at Gud skal høyra på dykk!

8Det var ein gong trei vilde salva seg ein konge. Dei sa til oljetreet: Du skal vera kongen vår!

9Men oljetreet svara: Skulde eg missa oljen min, som Gud og menneske ærar meg for, og gjeva meg til å svaga att og fram yver skogen?

10Då sa dei til fiketreet: Kom du og ver kongen vår!

11Og Fiketreet svara: Skulde eg missa søtleiken min og den gode frukti mi og gjeva meg til å svaga at og fram yver skogen?

12So sa dei til vintreet: Kom du og ver kongen vår!

13Vintreet svara: Skulde eg missa safti mi, som gjer Gud og menneske glade, og gjeva meg til å svaga att og fram yver skogen?

29Gjev eg hadde hand yver dette folket, so skulde eg snart få Abimelek or vegen. Auka heren din, Abimelek, og kom! kytte han.

30Då Sebul, byhovdingen, fekk høyra kva Ga'al Ebedsson hadde sagt, vart han harm;

31han sende i løynd bod til Abimelek og sa: Ga'al Ebedsson og brørne hans er komne til Sikem og øser upp byen mot deg.

32Tak no i vegen nattars tid med det folket du hev hjå deg, og legg deg på lur på marki;

33og når det dagast, og soli sprett, so brjot upp og renn fram imot byen! Då fer Ga'al og folket hans ut imot deg, og du kann gjera med han som du fær høve til.

34So tok Abimelek ut um natti med alle dei folki han hadde hjå seg, og dei la seg på lur mot Sikem i fire flokkar.

35No bar det so til at Ga'al Ebedsson kom ut og stod i byporten i same belet som Abimelek og folki hans braut fram frå løynlega.

36Ga'al såg dei og sa til Sebul: Sjå! Det kjem folk ned frå fjelltindane! Sebul svara: Det er skuggen av fjelli du tek for folk.

37Men Ga'al heldt på og tala og sa: Sjå der kjem det folk ned frå Midfjellet, og ein flokk kjem etter den vegen som ber til Trollmann-eiki.

38Då sa Sebul: Kvar er no dei store ordi dine, du som sa: Er Abimelek slik mann at me skulde vera tenarane hans? Sjå, der er dei folki som du vyrde so lite. Drag no ut og strid imot dei!

39Då drog Ga'al ut med Sikems-mennene i fylgje og stridde mot Abimelek.

40Men Abimelek vann yver han og jaga han fyre seg, og det vart eit stort mannefall heilt burtåt byporten.

41Sidan gav Abimelek seg til i Aruma, og Sebul dreiv Ga'al og brørne hans burt; dei måtte ikkje vera i Sikem.

42Dagen etter skulde Sikems-folket ut på marki. Det fekk Abimelek vita;

43då tok han og bytte mannskapet sitt i tri flokkar og la seg på lur på marki, og då han såg at folket kom ut or byen, sette han på dei og hogg dei ned.

44Sjølv sprang han fram og tok støde i byporten med den flokken som fylgde han, og dei hine tvo flokkane rende på alle dei som var ute på marki, og slo dei i hel.

45Abimelek kringsette byen heile den dagen og tok han og drap folket som var der; byen reiv han ned og strådde tufti med salt.

46Då folket i Sikemsborgi høyrde det, gjekk dei alle inn i tårnet som høyrde til templet åt El-Berit.

47So snøgt som Abimelek fekk vita at alt folket i Sikemsborgi hadde flokka seg i hop på ein stad,

48gjekk han med alle mennene sine upp på Salmonfjellet. Han tok ei øks i handi og hogg greiner av trei, tok dei upp, la dei på herdi og sa til mennene sine: Skunda dykk og gjer like eins som de såg eg gjorde!

49Då hogg alle mennene og kvar si byrd med kvist og fylgde etter Abimelek. So la dei veden uppetter tempeltårnet og sette med den eld på tårnet. Soleis umkomst alt folket i Sikemsborgi, um lag tusund menner og kvinnor.

50Sidan gjekk Abimelek mot Tebes; den byen og kringsette han og tok.

51Midt i byen var det eit fast tårn; dit rømde alle menner og kvinnor, alt folket i byen, og dei stengde etter seg og gjekk upp på taket.

52Då Abimelek kom til tårnet, kringsette han det; So gjekk han fram til porten og vilde setja eld på.

53Då var det ei kvinna som kasta ein kvernstein ned på hovudet hans, so hausen brotna.

54Abimelek ropa svint på sveinen som bar våpni hans, og sa: Drag sverdet ditt og drep meg, so det ikkje skal segjast at ei kvinna slo meg i hel! Då stakk sveinen sverdet gjenom han, og han døydde.