Opinberunarbókin 18 - Biblían (2007)

1Eftir þetta sá ég annan engil stíga ofan af himni og hafði hann mikið vald og jörðin ljómaði af dýrð hans.

2Og hann hrópaði með sterkri röddu: „Fallin er, fallin er Babýlon hin mikla og orðin að heimkynni djöfla og hæli alls konar óhreinna anda og óhreinna og viðbjóðslegra fugla.

3Því að hún hefur látið allar þjóðir drekka af lostavíni saurlífis síns sem vekur reiði Guðs, og konungar jarðarinnar drýgðu saurlifnað með henni og kaupmenn jarðarinnar auðguðust af taumlausum munaði hennar.“

4Og ég heyrði aðra rödd af himni sem sagði: „Fólkið mitt, forðið yður úr borginni, svo að þér eigið engan hlut í syndum hennar og hreppið ekki plágur hennar.

5Því að syndir hennar náðu allt upp til himins og Guð minntist ranglætisverka hennar.

6Komið fram við hana eins og hún hefur komið fram við yður og látið hana fá tvöfalt fyrir það sem hún hefur gert. Byrlið henni tvöfalt í bikarinn sem hún hefur byrlað yður í.

7Veitið henni eins mikla kvöl og sorg og hennar stærilæti og óhóf hefur verið. Hún segir í hjarta sínu: Hér sit ég og er drottning, ekkja er ég eigi, sorg mun ég aldrei sjá.

8Þess vegna munu plágur hennar koma á einum degi: Dauði, sorg og hungur og í eldi mun hún verða brennd því að máttugur er Drottinn Guð sem dæmdi hana.“

9Konungar jarðarinnar, sem drýgðu með henni saurlifnað og lifðu í munaði, munu gráta og kveina yfir henni er þeir sjá reykinn þegar hún brennur.

10Af ótta fyrir kvöl hennar munu þeir standa langt frá og segja: „Vei, vei, borgin mikla, Babýlon, borgin volduga, á einni stundu kom dómur þinn.“

11Og kaupmenn jarðarinnar gráta og harma yfir henni því að enginn kaupir nú framar vörur þeirra,

12farma af gulli og silfri, gimsteinum og perlum, dýru líni og purpura, silki og skarlati, og alls konar ilmvið og alls konar muni af fílabeini og eðalviði, af eiri, járni og marmara,

13og kanelbörk og balsam, ilmjurtir og smyrsl, reykelsi, vín og olíu og fínt mjöl og hveiti og uxa og sauði og hesta og vagna og þræla og mannslíf.

14Ágóðinn, sem þú þráðir svo heitt, hefur brugðist þér, öll sæld og glys þér horfið og enginn mun neitt af því finna framar.

15Kaupmennirnir, sem seldu þessa hluti og auðguðust á henni, munu standa álengdar af ótta yfir kvöl hennar, grátandi og harmandi

16og segja: „Vei, vei, borgin mikla, sem klæddist dýru líni, purpura og skarlati og var prýdd gulli og gimsteinum og perlum.

17Á einni stundu eyddist allur þessi auður.“ Og allir skipstjórar, allir sjófarendur og hásetar og allir þeir sem atvinnu reka á sjónum stóðu álengdar.

18Þegar þeir sáu reykinn af brennandi borginni hrópuðu þeir: „Hvaða borg jafnast á við borgina miklu?“

19Og þeir jusu mold yfir höfuð sér og hrópuðu grátandi og harmandi: „Vei, vei, borgin mikla, sem allir þeir er skip eiga á sjónum auðguðust á vegna auðæfa hennar. Á einni stundu var hún í eyði lögð.“

20Fagna yfir henni, þú himinn og þér heilögu, postular og spámenn, því að Guð hefur hefnt yðar á henni.

21Sterkur engill tók upp stein, eins og mikinn kvarnarstein, kastaði í hafið og sagði: „Svo voveiflega mun Babýlon kollvarpast, borgin mikla, svo að engar menjar skulu eftir verða.

22Og hörpusláttur og sönglist, pípuhljómur og lúðurþytur skal ekki framar heyrast í þér og engir iðnaðarmenn munu framar stunda iðn sína í þér og kvarnarhljóð skal eigi framar heyrast í þér.

23Lampaljós skal eigi framar í þér lýsa og raust brúðguma og brúðar skal eigi framar heyrast í þér. Kaupmenn þínir voru höfðingjar jarðarinnar og allar þjóðir leiddust í villu af töfrum þínum.

24Í borginni fannst blóð spámanna og heilagra og allra þeirra sem drepnir hafa verið á jörðunni.“