Fjórða Mósebók 32 - Biblían (2007)

Skipting landsins austan Jórdanar

1Niðjar Rúbens og Gaðs áttu mjög margt búfjár. Þegar þeir sáu land Jasers og Gíleaðs virtist þeim landið vel fallið til búfjárræktar.

2Niðjar Gaðs og Rúbens fóru því til Móse, Eleasars prests og höfðingja safnaðarins og sögðu:

3„Atarót, Díbon, Jaser, Nimra, Hesbon, Eleale, Sebam, Nebó og Beón,

4landið, sem Drottinn vann frammi fyrir söfnuði Ísraels, er gott búfjárland og þjónar þínir eiga búfé.“

5Enn fremur sögðu þeir: „Ef við höfum fundið náð í augum þínum ætti að gefa þjónum þínum þetta land. Farðu ekki með okkur yfir Jórdan.“

6Móse sagði við niðja Gaðs og Rúbens: „Eiga bræður ykkar að fara og berjast en þið að búa hér í næði?

7Hvers vegna viljið þið letja Ísraelsmenn að fara inn í landið sem Drottinn hefur gefið þeim?

8Feður ykkar fóru eins að þegar ég sendi þá frá Kades Barnea til þess að skoða landið.

9Þá fóru þeir upp í Eskóldal og skoðuðu landið, síðan löttu þeir Ísraelsmenn svo að þeir fóru ekki inn í landið sem Drottinn hafði gefið þeim.

10Þá blossaði reiði Drottins upp og hann vann eið og sagði:

11Þeir sem fóru frá Egyptalandi og eru tuttugu ára og eldri skulu alls ekki fá að sjá landið sem ég hét Abraham, Ísak og Jakobi því að þeir hafa ekki fylgt mér heils hugar

12nema Kaleb Jefúnneson Kenisíti og Jósúa Núnsson því að þeir fylgdu Drottni í einu og öllu.

13Reiði Drottins blossaði upp gegn Ísrael og hann lét þá reika um eyðimörkina í fjörutíu ár þar til öll sú kynslóð, sem gert hafði það sem illt er í augum Drottins, var liðin undir lok.

14Nú standið þið í sporum feðra ykkar, þið afsprengi syndara, og aukið enn brennandi heift Drottins gegn Ísrael.

15Ef þið hverfið frá honum mun hann láta þjóðina verða enn lengur í eyðimörkinni. Þið leiðið alla þjóðina í glötun.“

16En þeir gengu þá nær honum og sögðu: „Við ætlum að reisa hér réttir fyrir búfé okkar og borgir fyrir börn okkar.

17En sjálfir munum við vígbúast og fara fyrir Ísraelsmönnum þar til við höfum leitt þá á sinn stað. Börn okkar verða að búa í víggirtum borgum vegna íbúa landsins.

18Við snúum ekki aftur heim fyrr en sérhver Ísraelsmaður hefur tekið við erfðalandi sínu.

19En við munum ekki taka neitt erfðaland með þeim handan við Jórdan eða lengra burt því að við fáum erfðaland okkar hérna megin við Jórdan, að austanverðu.“

20Móse svaraði þeim: „Ef þið standið við þetta loforð, ef þið búist til orrustu fyrir augliti Drottins

21og sérhver vígbúinn maður meðal ykkar fer yfir Jórdan fyrir augliti Drottins og berst þar til hann hefur hrakið burt fjandmenn hans

22og landið hefur verið lagt undir Drottin, þá megið þið snúa aftur. Þá verðið þið lausir við frekari skuldbindingar gagnvart Drottni og Ísrael og þetta land verður eign ykkar fyrir augliti Drottins.

23En ef þið gerið þetta ekki hafið þið syndgað gegn Drottni og þið munuð komast að raun um að synd ykkar kemur ykkur í koll.

24Reisið nú borgir handa börnum ykkar og réttir fyrir sauðfé ykkar og gerið það sem þið hafið sagt.“

25Niðjar Gaðs og Rúbens ávörpuðu Móse og sögðu: „Þjónar þínir munu gera það sem þú býður, herra.

26Börn okkar, konur, fénaður og allur bústofn verður eftir í borgunum í Gíleað

27en þjónar þínir munu fara yfir Jórdan í stríð, allir búnir til herþjónustu fyrir augliti Drottins eins og þú býður, herra.“

28Móse gaf Eleasar presti, Jósúa Núnssyni og ættarhöfðingjum Ísraelsmanna fyrirmæli um þá

29og Móse sagði við þá: „Ef niðjar Gaðs og Rúbens fara yfir Jórdan með ykkur í stríð, allir vígbúnir fyrir augliti Drottins og landið verður lagt undir ykkur, þá skuluð þið gefa þeim þetta land til eignar.

30En ef þeir fara ekki vígbúnir með ykkur yfir ána skulu þeir fá jarðeignir á meðal ykkar í Kanaanslandi.“

31Niðjar Gaðs og Rúbens svöruðu og sögðu: „Við munum gera það sem Drottinn hefur sagt við þjóna þína.

32Við munum fara vígbúnir yfir ána, inn í Kanaansland fyrir augliti Drottins en erfðahlutur okkar, jarðeignin, er hérna megin við Jórdan.“

33Þá fékk Móse þeim niðjum Gaðs og Rúbens ásamt hálfum ættbálki Manasse, sonar Jósefs, ríki Síhons, Amorítakonungs, og ríki Ógs, Basanskonungs, landið og borgir þess og landsvæðið sem heyrði til borgunum.

34Niðjar Gaðs endurreistu Díbon, Atarót, Aróer,

35Aterót Sófan, Jaser, Jogbeha,

36Bet Nimra og Bet Haran og byggðu réttir fyrir sauðfé.

37Niðjar Rúbens endurreistu Hesbon, Eleale, Kirjataím,

38Nebó og Baal Meon, en breyttu nöfnum þeirra, einnig Síbma. Þeir gáfu borgunum, sem þeir endurreistu, ný nöfn.

39Niðjar Makírs, sonar Manasse, fóru til Gíleaðs, lögðu það undir sig og hröktu burt Amorítana sem bjuggu þar.

40Þá fékk Móse Makír Manassesyni Gíleað og hann settist þar að.

41En Jaír, sonur Manasse, kom og lagði undir sig búðir þeirra og gaf þeim nafnið Tjaldborg Jaírs.

42Nóba kom einnig og lagði undir sig Kenat og borgirnar sem henni heyrðu til. Hann gaf henni sitt eigið nafn og nefndi hana Nóba.