Síraksbók 41 - Biblían (2007)

Um dauðann

1Dauði, hve þungt er að hugsa til þín

þeim sem nýtur friðar og eigna sinna,

er áhyggjulaus og vegnar í öllu vel

og á nægan þrótt til að njóta lífsins.

2Dauði, hve kærkomið er kall þitt

þeim sem á bágt og brestur þrótt,

er örvasa og úrræðalaus,

örvæntir og finnst fokið í flest skjól.

3Hræðstu eigi kall dauðans,

minnstu þeirra er fyrri fóru og síðar koma.

4Drottinn bjó þessi örlög öllum mönnum,

hví skyldir þú rísa gegn því er Hinum hæsta þóknast?

Í helju skiptir það engu

hvort árin voru tíu, hundrað eða þúsund.

Örlög illra

5Niðjar syndara verða andstyggilegir,

þeir halda sig í húsum guðlausra.

6Arfur gengur börnum syndara úr greipum,

afkvæmum þeirra er ætíð búin svívirða.

7Börnin formæla guðlausum föður

því að sakir hans munu þau smánuð.

8Vei yður, guðlausu menn,

sem sneruð baki við lögmáli Hins æðsta.

9Þegar þér fæðist er það til böls,

er þér deyið fellur yður bölvun í skaut.

10Allt sem af jörðu er mun aftur að jörðu verða,

eins fara guðlausir frá bölvun til glötunar.

11Menn harma dauða líkamans

en illt nafn syndarans mun afmáð verða.

12Lát þér annt um nafn þitt því að það mun lifa þig

lengur en þúsundir gersema af gulli.

13Gott líf varir tiltekinn tíma

en góður orðstír varir að eilífu.

Um blygðunarefni, rétt og röng

14Fylgið ráðum mínum og lifið í friði, börnin mín,

hvað stoða hulin speki eða falinn fjársjóður?

15Betri er sá maður sem hylur heimsku sína

en hinn sem speki sína dylur.

16Hér greini ég frá blygðunarefnum

en eigi leiðir öll blygðun til góðs

né verður hún ávallt til álitsauka hjá öllum.

17Blygðast þín fyrir hór gagnvart föður og móður

og fyrir lygar frammi fyrir landstjóra og valdhöfum,

18ávirðingar fyrir dómara og höfðingja

og lögmálsbrot fyrir söfnuði og þjóð.

Þú skalt blygðast þín fyrir ranglæti gagnvart félaga og vini,

19fyrir þjófnað andspænis heimabyggð þinni,

fyrir að gleyma Guði og sáttmálanum

og að reka út olnboga þegar þú matast,

fyrir að þiggja og gefa með ólund

20og taka ekki undir kveðju.

Blygðast þín fyrir að stara á hóru,

21snúa baki við ættingja,

hafa réttmæta eign af einhverjum,

líta annars manns konu girndarauga

22og gera þér of títt um þernu hans.

Komdu ekki nærri hvílu hennar.

Smán er að lasta vini með orðum,

lát eigi heldur lastmæli fylgja gjöfum.