Sálmarnir 106 - Biblían (2007)

1Hallelúja.

Þakkið Drottni því að hann er góður,

því að miskunn hans varir að eilífu.

2Hver getur sagt frá máttarverkum Drottins,

kunngjört allan lofstír hans?

3Sælir eru þeir sem gæta réttarins,

sem iðka réttlæti alla tíma.

4Minnstu mín, Drottinn,

er þú miskunnar lýð þínum,

vitja mín með hjálpræði þínu.

5Lát mig sjá heill þinna útvöldu,

gleðjast með þjóð þinni

og fagna með eignarlýð þínum.

6Vér höfum syndgað eins og feður vorir,

höfum breytt illa og óguðlega.

7Feður vorir í Egyptalandi gáfu ekki gaum að undrum þínum,

minntust ekki mikillar miskunnar þinnar

en risu gegn Hinum hæsta við Sefhafið.

8Hann bjargaði þeim vegna nafns síns

til að kunngjöra mátt sinn.

9Hann hastaði á Sefhafið og það þornaði,

leiddi þá yfir djúpin eins og um eyðimörk.

10Hann bjargaði þeim úr greipum hatursmanna þeirra,

leysti þá úr óvinahöndum.

11Vötnin huldu ofsækjendur þeirra,

enginn þeirra komst undan.

12Þá treystu þeir orðum hans

og sungu honum lof.

13En þeir gleymdu fljótt verkum hans,

biðu ekki ráða hans.

14Þeir fylltust græðgi í eyðimörkinni

og freistuðu Guðs í auðninni.

15Hann uppfyllti ósk þeirra

en sendi þeim tærandi sjúkdóm.

16Þá öfunduðu þeir Móse í herbúðunum

og Aron, hinn heilaga Drottins.

17Jörðin opnaðist og gleypti Datan

og huldi flokk Abírams.

18Eldur kviknaði í flokki þeirra,

logi gleypti hina óguðlegu.

19Þeir gerðu kálf við Hóreb

og féllu fram fyrir steyptu líkneski,

20létu vegsemd sína í skiptum

fyrir mynd af nauti sem bítur gras.

21Þeir gleymdu Guði, frelsara sínum,

sem vann máttarverk í Egyptalandi,

22gerði undur í landi Kams,

ógnvekjandi dáðir við Sefhafið.

23Hann hugðist tortíma þeim

en Móse, sem hann hafði útvalið,

gekk á milli og bægði frá tortímandi reiði hans.

24Þeir fyrirlitu hið unaðslega land

og treystu ekki orðum hans,

25mögluðu í tjöldum sínum

og hlýddu ekki á boð Drottins.

26Þá hóf hann hönd sína gegn þeim

til að fella þá í eyðimörkinni,

27fella niðja þeirra meðal framandi þjóða

og dreifa þeim um löndin.

28Þeir gengu Baal Peór á hönd

og neyttu þess sem dauðum goðum var fórnað.

29Þeir egndu hann til reiði með athæfi sínu

og því braust út plága meðal þeirra.

30Þá gekk Pínehas fram og kvað upp dóm

og létti þá plágunni.

31Þetta var reiknað honum til réttlætis,

frá kyni til kyns, ævinlega.

32Þeir reittu hann til reiði við Meríbavötn

og Móse varð fyrir mótlæti þeirra vegna

33því að þeir risu gegn vilja hans

og honum hrutu vanhugsuð orð af vörum.

34Þeir eyddu eigi þjóðunum

eins og Drottinn hafði boðið þeim

35heldur lögðu lag sitt við aðrar þjóðir

og tóku upp hætti þeirra.

36Þeir dýrkuðu skurðgoð þeirra

og þau urðu þeim að fótakefli.

37Þeir færðu illum vættum syni sína og dætur að fórn,

38úthelltu saklausu blóði,

blóði sona sinna og dætra

sem þeir fórnuðu goðum Kanaans

svo að landið vanhelgaðist af blóðinu.

39Þeir saurguðust af verkum sínum

og frömdu tryggðarof með athæfi sínu.

40Þá blossaði reiði Drottins upp gegn lýð hans

og hann fékk andstyggð á arfleifð sinni.

41Hann seldi þá öðrum þjóðum í hendur,

hatursmenn þeirra drottnuðu yfir þeim,

42fjandmenn þeirra kúguðu þá

og þeir urðu að beygja sig undir vald þeirra.

43Hvað eftir annað bjargaði hann þeim

en þeir þrjóskuðust gegn ráðum hans

og sukku dýpra í synd sína.

44Hann leit til þeirra í neyðinni

þegar hann heyrði kvein þeirra.

45Hann minntist sáttmála síns við þá,

aumkaðist yfir þá vegna mikillar miskunnar sinnar

46og lét þá finna miskunn

hjá öllum þeim sem höfðu flutt þá í útlegð.

47Hjálpa þú oss, Drottinn, Guð vor,

og safna oss saman frá þjóðunum,

svo að vér getum lofað þitt heilaga nafn

og fagnandi sungið þér lof.

48Lofaður sé Drottinn, Ísraels Guð,

frá eilífð til eilífðar.

Allur lýðurinn segi: Amen.

Hallelúja.