Fimmta Mósebók 24 - Biblían (2007)

Um hjónaskilnað

1Nú gengur maður að eiga konu. Falli hún honum ekki í geð af því að hann finnur eitthvað fráhrindandi við hana skrifar hann henni skilnaðarbréf, fær henni og sendir hana af heimili sínu.

2Ef hún nú giftist öðrum manni þegar hún er farin af heimili hans

3og þeim manni fellur ekki heldur við hana, skrifar henni skilnaðarbréf, fær henni og sendir hana af heimili sínu, eða þá að seinni maðurinn deyr,

4má fyrri maður hennar, sem sendi hana frá sér, ekki taka hana aftur sér að eiginkonu því að hún er saurguð orðin. Slíkt mundi Drottni viðurstyggð og þú skalt ekki leiða sök yfir landið sem Drottinn, Guð þinn, fær þér að erfðahlut.

Ýmis lagaákvæði

5Þegar maður er nýkvæntur á hann ekki að gegna herþjónustu og engar slíkar kvaðir skulu á hann lagðar. Skal hann laus undan þeim í eitt ár til gagns fyrir heimili sitt og eiginkonu hans til ánægju.

6Ekki skal taka handkvörn eða efri kvarnarstein að veði því að það væri að taka lífsbjörgina sjálfa að veði.

7Verði uppvíst að maður hafi rænt einhverjum bræðra sinna, einhverjum Ísraelsmanni, og farið með hann eins og þræl og selt hann, þá skal sá ræningi deyja. Þú skalt uppræta hið illa þín á meðal.

8Vertu varkár gagnvart holdsveiki. Gættu þess vandlega að fara eftir öllu sem Levítaprestarnir mæla fyrir um. Þið skuluð fara nákvæmlega eftir því sem ég hef gefið þeim fyrirmæli um.

9Minnstu þess hvernig Drottinn, Guð þinn, fór með Mirjam á leiðinni þegar þið fóruð út úr Egyptalandi.

10Þegar þú lánar náunga þínum eitthvað skaltu ekki ganga inn í hús hans til að taka veð hjá honum.

11Þú skalt standa utan dyra og maðurinn, sem þú lánaðir, skal færa þér veðið.

12Sé maðurinn fátækur skaltu ekki leggjast til svefns með veð hans

13heldur skaltu fá honum veð hans aftur um sólarlagsbil svo að hann geti lagst til svefns í yfirhöfn sinni og hann blessi þig og það mun reiknast þér til réttlætis fyrir augliti Drottins, Guðs þíns.

14Þú skalt ekki halda launum fyrir fátækum og þurfandi daglaunamanni, hvort heldur hann er einn af bræðrum þínum eða aðkomumönnum í landi þínu, í einhverri af borgum þínum.

15Þú skalt greiða honum kaup sitt samdægurs áður en sól er sest, því að hann er fátækur og þarf mjög á því að halda, svo að hann hrópi ekki til Drottins að þú verðir sekur um synd.

16Feður skulu hvorki líflátnir fyrir afbrot sona sinna né synir fyrir afbrot feðra sinna. Aðeins má taka mann af lífi fyrir eigin afbrot.

17Þú skalt ekki halla rétti aðkomumanns eða munaðarleysingja og þú skalt ekki taka fatnað ekkju að veði.

18Minnstu þess að þú varst þræll í Egyptalandi og að Drottinn, Guð þinn, leysti þig þaðan. Þess vegna býð ég þér að gera þetta.

19Þegar þú hirðir uppskeruna á akri þínum og gleymir einu kornknippi á akrinum skaltu ekki snúa aftur til að sækja það. Það mega aðkomumaðurinn, munaðarleysinginn og ekkjan fá til þess að Drottinn, Guð þinn, blessi þig í öllu sem þú tekur þér fyrir hendur.

20Þegar þú hefur hrist ávextina af ólífutrjám þínum skaltu ekki gera eftirleit í greinum trjánna. Það sem eftir er mega aðkomumaðurinn, munaðarleysinginn og ekkjan fá.

21Þegar þú hefur tínt víngarð þinn máttu ekki gera eftirleit. Það sem eftir er mega aðkomumaðurinn, munaðarleysinginn og ekkjan fá.

22Þú skalt minnast þess að þú varst þræll í Egyptalandi. Þess vegna býð ég þér að gera þetta.