Sálmarnir 42 - Biblían (2007)

1Til söngstjórans. Kóraítamaskíl.

2Eins og hindin þráir vatnslindir

þráir sál mín þig, ó Guð.

3Sál mína þyrstir eftir Guði, hinum lifanda Guði,

hvenær mun ég fá að koma og sjá auglit Guðs?

4Tár mín urðu fæða mín dag og nótt

því að daglangt var ég spurður:

„Hvar er Guð þinn?“

5Ég bugast af sorg er ég minnist þess sem var

þegar ég fór fyrir fylkingunni,

fór fyrir þeim sem héldu að húsi Guðs,

með gleðihrópum og lofsöng

í fagnandi hátíðarskara.

6Hví ert þú buguð, sál mín, og ólgar í mér?

Vona á Guð

því að enn mun ég fá að lofa hann,

hjálpræði auglitis míns og Guð minn.

7Sál mín er beygð í mér,

því vil ég minnast þín

frá Jórdanar- og Hermonlandi,

frá litla fjallinu.

8Eitt djúpið kallar á annað

þegar fossar þínir duna,

allir boðar þínir og bylgjur

ganga yfir mig.

9Um daga býður Drottinn út náð sinni

og um nætur syng ég honum ljóð,

bæn til Guðs lífs míns.

10Ég segi við Guð, bjarg mitt:

„Hví hefur þú gleymt mér?

Hví verð ég að ganga um harmandi,

kúgaður af óvinum?“

11Háð fjandmanna minna

nístir mig í merg og bein

þegar þeir segja allan daginn:

„Hvar er Guð þinn?“

12Hví ert þú buguð, sál mín, og ólgar í mér?

Vona á Guð

því að enn mun ég fá að lofa hann,

hjálpræði auglitis míns og Guð minn.