Barúksbók 3 - Biblían (2007)

1Drottinn almáttugur, Guð Ísraels. Það er sál í nauð og þjakaður andi sem hrópar til þín.

2Heyr, Drottinn, og miskunna þú því að vér höfum syndgað gegn þér.

3Þú ríkir að eilífu en vér erum að eilífu glataðir.

4Drottinn almáttugur, Guð Ísraels. Hlýð á bænir látinna Ísraelsmanna og afkomenda þeirra sem syndguðu gegn þér. Þeir hlýddu ekki raust Drottins Guðs síns og sakir þess hefur ógæfan fylgt oss.

5Minnstu ekki misgjörða feðranna. Minnstu heldur máttar þíns og nafns þíns á þessari stundu.

6Því að þú ert Drottinn Guð og vér skulum syngja þér lof, Drottinn.

7Til þess lagðir þú guðsótta í hjörtu vor að vér ákölluðum nafn þitt. Þér lofsyngjum vér í útlegð vorri því að vér höfum rýmt úr hjörtum vorum öllu ranglæti feðra vorra sem syndguðu gegn þér.

8Nú erum vér í útlegð þar sem þú dreifðir oss til smánar og bölvunar. Oss er hegnt fyrir allar misgjörðir feðra vorra sem brugðu trúnaði við Drottin Guð.

Spekin vegsömuð

9Heyr, Ísrael, boð lífsins,

takið eftir svo að þér öðlist skilning.

10Hvers vegna, Ísrael,

hví ert þú í landi óvina?

Hví ertu orðinn aldurhniginn í framandi landi?

11Hví ertu flekkaður eins og nár

og talinn með þeim sem gengnir eru til heljar?

12Þú yfirgafst lind spekinnar.

13Hefðir þú gengið á Guðs vegum

sætir þú heill heima um aldur.

14Lærðu því hvar hyggindi eru

og kraftur og hvar skilning er að finna.

Þá munt þú einnig komast að raun um

hvar líf er að finna, hvar augu ljóma af gleði

og hvar langlífi og friður finnst.

15Hver hefur fundið bústað spekinnar,

hver gengið í forðabúr hennar?

16Hvar eru þeir sem réðu þjóðum

og drottnuðu yfir dýrum jarðarinnar?

17Hvar eru þeir sem höfðu fugla himins að leikfangi

og söfnuðu auði gulls og silfurs

sem mennirnir treysta á

og gera allt til að eignast?

18Hvar eru þeir sem mótuðu silfrið með kostgæfni?

Hvar má finna snilli þeirra?

19Þeir eru horfnir og stignir niður til heljar

og aðrir komnir í þeirra stað.

20Nýjar kynslóðir litu dagsljósið og bjuggu á jörðu

en veg spekinnar þekktu þær eigi.

21Þær báru ekki skyn á stigu hennar

og fóru á mis við hana

og niðjar þeirra fóru víðs fjarri vegum spekinnar.

22Til spekinnar spurðist ekki í Kanaan

og ekki birtist hún heldur í Teman.

23Niðjar Hagar, sem leituðu spekinnar á jörðu,

og kaupmenn frá Merran og Tema,

sagnaþulir og vísdómsleitendur fundu ekki heldur veg spekinnar

og hirtu ekki um stigu hennar.

24Ó, Ísrael, hve mikilfenglegur er bústaður Drottins,

hve víðáttumiklar lendur hans.

25Þær eru stórar og óendanlegar,

háar og ómælanlegar.

26Þar fæddust nafnfrægu risarnir,

fortíðarhetjurnar voldugu og vígkænu.

27En Guð útvaldi þá ekki

og vísaði þeim ekki veg spekinnar.

28Þeir fórust vegna skorts á hyggindum,

glötuðust vegna heimsku sinnar.

29Hver hefur stigið upp í himininn

og sótt spekina og komið með hana niður úr skýjunum?

30Hver hefur haldið yfir um hafið og fundið hana

og keypt spekina fyrir skírasta gull?

31Alls enginn þekkir veginn til hennar

eða lætur sig varða um stigu hennar.

32En sá sem allt veit þekkir spekina

og hefur fundið hana af innsæi sínu,

sá sem mótaði jörðina fyrir eilífar aldir

og fyllti hana ferfætlingum.

33Hann sendir út ljósið og það fer,

hann kallar á það og titrandi hlýðir það honum.

34Stjörnurnar tendrast á varðstöðvum sínum

og ljóma af gleði.

35Hann kallar á þær og þær segja: „Hér erum vér.“

Með fögnuði skína þær við skapara sínum.

36Þannig er Guð vor.

Við hann verður engum jafnað.

37Hann fann allan veg spekinnar

og gaf hana Jakobi, þjóni sínum,

og Ísrael sem hann elskaði.

38Eftir það birtist hún á jörðu,

og bjó með mönnunum.