Esekíel 19 - Biblían (2007)

Harmljóð um höfðingja Ísraels

1Flyttu harmljóð um höfðingja Ísraels

2og segðu:

Hvílík ljónynja var móðir þín

meðal ljónanna.

Hún lá meðal ungljóna,

ól upp ljónshvolpa sína.

3Hún kom einum þeirra upp,

hann varð fullvaxta ungljón,

lærði að rífa í sig bráð,

hann át menn.

4Þá voru framandi þjóðir kvaddar saman

gegn honum,

hann var fangaður í gryfju þeirra.

Þær drógu hann með krókum til Egyptalands.

5Þegar ljónynjan skildi að von hennar hafði brugðist,

var orðin að engu,

valdi hún annan af hvolpum sínum,

ól önn fyrir honum uns hann varð ungljón.

6Hann eigraði um meðal ljóna,

varð fullvaxta ungljón,

lærði að rífa í sig bráð,

hann át menn.

7Hann braut virki þeirra

og lagði borgir þeirra í rústir

svo að landið og íbúar þess

stirðnuðu af skelfingu

við öskur hans.

8Þá voru þjóðir sendar gegn honum

frá löndunum umhverfis,

þær þöndu út net fyrir hann,

hann var fangaður í gryfju þeirra.

9Með krókum var hann settur í búr

og færður til konungsins í Babýlon.

Honum var fleygt í svarthol

svo að öskur hans heyrðist ekki framar

á fjöllum Ísraels.

10Móðir þín var eins og vínviður

sem gróðursettur var við vatn.

Hann bar margar greinar og ríkulegan ávöxt

því að hann hafði nóg vatn.

11Greinar hans urðu sterkar,

þær mátti hafa í veldissprota.

Vöxtur hans varð mikill,

hann gnæfði hátt meðal skýja

og sást langt að, svo hár var hann

og greinarnar margar.

12En hann var rifinn upp í heift

og fleygt til jarðar.

Austanvindurinn þurrkaði ávexti hans

og þeir voru slitnir af honum.

Hinar voldugu greinar skrælnuðu,

eldur gleypti þær.

13Nú er hann gróðursettur í eyðimörk,

í þurru og þyrstu landi.

14Eldur blossaði út úr stofninum

og gleypti bæði greinar og ávöxt

svo að engin sterk grein varð eftir

sem hafa mætti í veldissprota.

15Þetta er harmljóð og verður harmljóð.