Síraksbók 47 - Biblían (2007)

Natan

1Eftir Samúel kom Natan fram,

hann var spámaður á dögum Davíðs.

Davíð

2Eins og feitin er skilin frá heillafórn

var Davíð tekinn úr hópi Ísraelsmanna.

3Hann lék við ljón eins og kiðlingar væru

og birni líkt og lömb.

4Á æskuárum drap hann risann

og afmáði skömm þjóðar sinnar

er hann hóf upp arminn með stein í slöngvu

og felldi Golíat sem gortaði sífellt.

5Enda ákallaði hann Drottin, Hinn hæsta,

sem gæddi hægri hönd hans mætti

til að leggja að velli hinn vígfima mann

og auka mátt þjóðar sinnar.

6Því var hann vegsamaður fyrir að sigra tíu þúsund,

hann var lofaður af því að Drottinn blessaði hann

og veitti honum að bera hina veglegu kórónu.

7Því að hann gjörsigraði óvinina allt um kring,

eyddi Filisteum, andstæðingum sínum,

sem brotnir eru á bak aftur allt til þessa.

8Í öllu sem hann gerði færði hann Drottni þakkir,

vegsamaði í orðum Hinn heilaga og hæsta,

söng honum lof af heilu hjarta

og elskaði skapara sinn.

9Hann setti söngvara til altarisþjónustu

sem sætlega sungu hin fegurstu lög.

Dag hvern skyldu þeir syngja Drottni lof með söngvum sínum.

10Hann jók mjög tign hátíðanna

og kom skipan á helgidagana um alla framtíð.

Á þeim skal heilagt nafn Drottins lofað,

helgidómurinn óma af lofsöng frá morgunsári.

11Drottinn fyrirgaf honum syndirnar

og staðfesti vald hans um aldir,

gerði sáttmála við hann um konungdæmið

og gaf honum dýrlegt hásæti í Ísrael.

Salómon

12Eftir hann kom hans vitri sonur

sem sakir föður síns ríkti yfir víðlendu ríki.

13Meðan Salómon stjórnaði var friður

sem Guð tryggði við öll landamærin.

Síðan reisti hann hús til dýrðar nafni Drottins,

helgidóm er að eilífu stæði.

14Hve vitur varst þú á æskuárum,

fullur speki eins og fljót í vexti.

15Andríki þitt þakti alla jörð,

þú fylltir hana af orðskviðum og gátum.

16Orðstír þinn barst til fjarlægustu eyja,

þú varst elskaður fyrir friðarríki þitt.

17Þú varst dáður víða um lönd fyrir söngva þína,

orðskviði, dæmisögur og túlkun þeirra.

18Í nafni Drottins, Guðs,

sem er nefndur Ísraels Guð,

safnaðir þú gulli sem væri það tin,

hrúgaðir upp silfri eins og það væri blý.

19En þú gerðist um of gjarn til kvenna,

þær náðu valdi á þér sakir líkama þíns.

20Þú felldir flekki á orðstír þinn,

vanvirtir niðja þína

og leiddir reiðina yfir börn þín

sem máttu hryggjast yfir heimsku þinni.

21Konungdæmið klofnaði í tvennt,

úr Efraím reis ríki í uppreisn.

22En Drottinn lætur eigi af miskunn sinni,

ekki mun heldur neitt orð hans bregðast.

Niðja síns útvalda upprætir hann ekki

né afmáir afkomendur þess sem elskar hann.

Jakobi lét hann eftir leifð,

lét spretta upp kvist af rót Davíðs.

Rehabeam og Jeróbóam

23Salómon lagðist til hvíldar hjá feðrum sínum

og eftirlét þjóðinni einn af sonum sínum,

heimskingjann Rehabeam sem var fávís úr hófi.

Ákvarðanir hans gerðu þjóðina fráhverfa honum.

Jeróbóam Nebatsson kom Ísrael síðan til að syndga,

leiddi Efraím inn á brautir syndar.

24Syndir Ísraelsmanna jukust stórum

uns þeir voru hraktir frá landi sínu.

25Þeir lögðu stund á hvers kyns illa breytni

uns hefndin kom yfir þá.