Önnur Mósebók 34 - Biblían (2007)

Nýjar lögmálstöflur

1Drottinn sagði við Móse: „Högg þér tvær steintöflur eins og hinar fyrri. Ég mun rita á þessar töflur orðin sem stóðu á fyrri töflunum sem þú molaðir sundur.

2Vertu tilbúinn á morgun. Þá skaltu ganga árla upp á Sínaífjall og staðnæmast hjá mér þar á fjallstindinum.

3Enginn annar maður má koma upp með þér og enginn maður má sjást nokkurs staðar á fjallinu. Sauðfé og naut mega hvergi vera á beit í fjallshlíðinni.“

4Móse hjó tvær steintöflur eins og hinar fyrri. Hann var snemma á fótum morguninn eftir og gekk upp á Sínaífjall eins og Drottinn hafði boðið honum og hélt á báðum steintöflunum.

5Drottinn steig niður í skýi og nam staðar þar hjá Móse. Hann hrópaði nafn Drottins.

6Drottinn gekk fram hjá honum og hrópaði: „Drottinn, Drottinn er miskunnsamur og náðugur Guð, seinn til reiði, gæskuríkur og trúfastur.

7Hann sýnir þúsundum gæsku, fyrirgefur misgjörðir, afbrot og syndir en lætur hinum seka ekki óhegnt heldur lætur afbrot feðranna bitna á börnum og barnabörnum í þriðja og fjórða lið.“

8Móse lét sig þegar í stað falla til jarðar

9og sagði: „Hafi ég fundið náð fyrir augum þínum, Drottinn, komdu þá með okkur, Drottinn. Þótt þetta sé harðsvíruð þjóð, fyrirgefðu okkur sekt okkar og syndir og gerðu okkur að eign þinni.“

Sáttmálinn

10Drottinn sagði: „Nú geri ég sáttmála. Ég ætla að gera þau kraftaverk frammi fyrir þjóð þinni sem aldrei áður hafa verið gerð í neinu landi eða hjá neinni annarri þjóð. Allt fólkið, sem með þér er, skal sjá verk Drottins. Það sem ég ætla nú að gera fyrir þig er ógnvekjandi.

11Haltu það sem ég býð þér í dag. Ég mun hrekja á undan þér Amoríta, Kanverja, Hetíta, Peresíta, Hevíta og Jebúsíta.

12Gættu þess að gera ekki sáttmála við íbúa þess lands sem þú kemur til svo að þeir verði þér ekki að tálsnöru mitt á meðal ykkar.

13Þú skalt rífa niður ölturu þeirra, brjóta merkisteina þeirra og höggva niður Asérustólpa þeirra.

14Þú skalt ekki falla fram fyrir neinum öðrum guði því að nafn Drottins er „Hinn vandláti“, hann er vandlátur Guð.

15Þú skalt ekki gera sáttmála við íbúa landsins. Þegar þeir hórast með guðum sínum og færa guðum sínum sláturfórnir munu þeir bjóða þér og þá muntu neyta fórna þeirra.

16Takirðu dætur þeirra sem eiginkonur handa sonum þínum munu dætur þeirra halda fram hjá með guðum sínum og fá syni þína til að hórast með guðum sínum.

17Þú skalt ekki gera þér steypta guði.

18Þú skalt halda hátíð hinna ósýrðu brauða. Þú skalt eta ósýrt brauð í sjö daga á ákveðnum tíma í abíbmánuði eins og ég hef boðið þér því að í abíbmánuði fórst þú frá Egyptalandi.

19Allt sem opnar móðurlíf er mitt og allt það sem er karlkyns af fénaði þínum, frumburðir nauta og sauðfjár.

20Frumburð asna getur þú leyst með lambi en viljir þú ekki leysa hann skaltu hálsbrjóta hann. Þú skalt leysa sérhvern frumburð sona þinna og enginn tómhentur skal koma fyrir auglit mitt.

21Sex daga skaltu vinna en hvílast sjöunda daginn, hvort heldur er tími plægingar eða uppskeru.

22Þú skalt halda viknahátíðina, hátíð frumgróða hveitiuppskerunnar og hátíð ávaxtauppskerunnar við áramót.

23Þrisvar á ári skal allt karlkyn meðal þín birtast fyrir augliti Drottins, Guðs Ísraels.

24Þegar ég hef hrakið burt aðrar þjóðir undan þér og fært út landamæri þín skal enginn ásælast land þitt þegar þú, þrisvar á ári, ferð upp eftir til að birtast fyrir augliti Drottins, Guðs þíns.

25Þú skalt ekki slátra og bera fram blóð sláturfórnar minnar með sýrðu brauði. Sláturfórn páskahátíðarinnar má ekki liggja yfir nótt til morguns.

26Þú skalt færa það besta af frumgróða jarðar þinnar til húss Drottins, Guðs þíns.

Þú mátt ekki sjóða kið í mjólk móður sinnar.“

27Drottinn sagði við Móse: „Skráðu þessi fyrirmæli því að samkvæmt þeim geri ég sáttmála við þig og Ísrael.“

28Móse var með Drottni fjörutíu daga og fjörutíu nætur án þess að neyta brauðs eða vatns og hann skráði á töflurnar orð sáttmálans, boðorðin tíu.

Ljómi af andliti Móse

29Þegar Móse var á leiðinni niður af Sínaífjalli með báðar töflurnar í höndum sér vissi hann ekki að ljómi stóð af andliti hans því að hann hafði talað við Drottin.

30En Aron og allir Ísraelsmenn sáu að ljómi stóð af andliti hans svo að þeir þorðu ekki að koma nærri honum.

31Þá kallaði Móse á þá og Aron og allir leiðtogar safnaðarins sneru aftur til hans og Móse ávarpaði þá.

32Síðan komu allir aðrir Ísraelsmenn nær og hann skýrði þeim frá öllu því sem Drottinn hafði boðið honum á Sínaífjalli.

33Þegar Móse hafði lokið máli sínu huldi hann andlit sitt með skýlu.

34En þegar Móse gekk fyrir auglit Drottins til að tala við hann tók hann af sér skýluna þar til hann gekk út aftur. Síðan gekk hann út og sagði Ísraelsmönnum frá því sem honum hafði verið falið.

35Þegar Ísraelsmenn sáu andlit Móse sáu þeir að ljómi stóð af andliti hans. Þá huldi Móse andlit sitt aftur með skýlu þar til hann fór til að tala við Drottin.