1Ger ekkert illt, þá mun illt ei henda þig.
2Forðastu ranglæti og það mun víkja fyrir þér.
3Sáðu eigi í plógför ranglætis,
ella uppskerðu sjöfalt af slíku.
4Bið Guð ekki um völd
né konung um tignarstöðu.
5Þú skalt eigi réttlátur þykjast fyrir Drottni
né hygginn frammi fyrir konungi.
6Sækstu eigi eftir dómarastöðu,
þig kann að bresta bolmagn til að uppræta illt
og kynnir að beygja þig fyrir vilja valdsmanns
og flekkur félli á hreinan skjöld þinn.
7Vinn þér eigi til sakar hjá borgarbúum
og vertu þér ekki til skammar í mannfjölda.
8Drýgðu ekki synd á synd ofan
því að einnar mun ei óhegnt látið.
9Segðu ekki: „Drottinn mun meta mínar mörgu gjafir,
Hinn hæsti Guð mun veita fórn minni viðtöku.“
10Þreystu ekki á að biðja,
set þig ekki úr færi að gera góðverk.
11Hæð þú engan sem aðþrengdur er,
einn er sá sem bæði niðurlægir og upphefur.
12Breið eigi út lygar um bróður þinn,
ger ei slíkt heldur vini þínum.
13Leyfðu þér aldrei að segja ósatt,
hneigð til þess leiðir til ills eins.
14Forðastu mælgi á fundi öldunga
og vertu ei staglsamur í bænum þínum.
15Hafðu ei óbeit á erfiðisvinnu
eða á að erja jörðina. Það er boð Hins hæsta.
16Fylltu ekki flokk syndara,
minnstu þess að hegningin lætur ekki eftir sér bíða.
17Auðmýktu þig sífellt meir
því að hegning guðlausra er eldur og ormar.
Auðsýndu öllum umhyggju18Sel eigi góðvin fyrir gull
né sannan bróður fyrir Ófírgull.
19Varpa ekki frá þér viturri konu og góðri,
þokki slíkrar er gulli dýrmætari.
20Leik eigi þræl illa sem vinnur þér vel
né daglaunamann sem leggur sig fram.
21Elska vitran þræl af öllu hjarta,
varna honum ekki frelsis.
22Eigir þú búfé þá skaltu hirða það vel,
sé það þér til nytja þá haltu því.
23Eigir þú börn þá skaltu uppfræða þau
og láta þau hlýða allt frá bernsku.
24Eigir þú dætur, gæt þá dygðar þeirra
og vertu þeim eigi of eftirlátur.
25Miklu verki er lokið er þú gefur dóttur manni
en gefðu hana hyggnum manni.
26Eigir þú konu þér geðfellda skaltu ekki skilja við hana
en treystu eigi þeirri sem þér geðjast illa.
27Heiðra föður þinn af öllu hjarta,
gleym ekki nauð móður þinnar er hún ól þig.
28Minnstu þess að þú ert af þeim kominn,
hvernig máttu launa þeim allt sem þau gerðu fyrir þig?
29Sýn Drottni lotningu af allri sálu
og sýndu prestum hans virðingu.
30Elska skapara þinn af öllum mætti
og styddu þá sem honum þjóna.
31Óttastu Drottin, heiðra prestinn,
veit honum hlutdeild sína svo sem þér er boðið:
frumgróða, sektarfórn, hlut af bringu,
helgunarfórn og það sem fyrst er helgað.
32Réttu fátækum einnig hjálparhönd
og þú munt hljóta fullkomna blessun.
33Vertu öllum sem lifa mildur á gjafir
og synja ekki heldur látnum um lið.
34Sneiddu eigi hjá þeim sem gráta
og syrgðu með syrgjendum.
35Vertu ekki tregur að vitja sjúkra
því að vinsældir muntu af því hljóta.
36Minnstu banadægurs í breytni allri,
þá muntu aldrei illt fremja.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.