Jobsbók 37 - Biblían (2007)

1Þess vegna skelfur hjarta mitt

og berst í brjósti mér.

2Hlustið, heyrið þrumuraust hans,

drununa úr munni hans.

3Hann þeytir henni um himin allan

og sendir leiftur sitt til endimarka jarðar.

4Því næst drynur þruma,

hann þrumar tignarlegri raust

og heldur ekki aftur af eldingunum

þegar rödd hans heyrist.

5Með þrumuraust sinni gerir Guð kraftaverk

og vinnur stórvirki sem vér skiljum ekki.

6Hann segir við snjóinn: „Þú skalt falla á jörðina,“

og við regnið: „Þú skalt falla í stríðum straumum.“

7Hann innsiglar hendur sérhvers manns

svo að öllum sé ljóst að þetta eru verk hans.

8Villidýr leita skjóls

og bæla sig í holum sínum.

9Stormurinn kemur úr forðabúrinu

og kuldinn fylgir norðanvindinum.

10Ísinn verður til fyrir andgust Guðs

og hin víðu vötn leggur.

11Skýin hleður hann vætu,

dreifir bólstrum með eldingu sinni.

12Skýin rekur í allar áttir,

þau veltast um undir stjórn hans

til að gera það sem hann skipar

um alla hina byggðu jörð.

13Hann beinir þeim ýmist sem refsivendi

eða í þágu lands síns,

eða til að auðsýna náð.

14Hlýddu á þetta, Job,

stattu nú kyrr og gefðu gaum að máttarverkum Guðs.

15Skilurðu hvernig Guð gefur þeim fyrirmæli,

hvernig elding leiftrar í skýjum hans,

16skilurðu hvernig skýin svífa um,

það er kraftaverk Hins alvitra,

17þú sem stiknar af hita, alklæddur,

í logni og breiskju á jörðinni?

18Hleður þú með honum skýjabólstra

sem eru fastmótaðir og líkjast steyptum spegli?

19Segðu oss hvað vér eigum að segja við hann.

Vegna myrkurs höfum vér ekkert fram að færa.

20Þarf að segja honum að ég ætli að tala

eða þarf einhver að skýra honum frá svo að hann fái fréttir?

21Nú sjá menn ekki ljós ljóma á bak við ský

en vindgustur blæs og sópar þeim burt.

22Úr norðri kemur gullinn bjarmi,

ógnvekjandi ljómi umhverfis Guð.

23Vér náum ekki til Hins almáttka

sem er upphafinn og mikill að mætti og réttlæti,

réttlæti hans er mikið, hann kúgar engan,

24þess vegna óttast menn hann,

hann lítur ekki við þeim sem hafa viturt hjarta.