Jesaja 63 - Biblían (2007)

Dómur yfir þjóðunum

1Hver er sá sem kemur frá Edóm,

í hárauðum klæðum frá Bosra,

sveipaður veglegri skikkju,

tignarlegur í mætti sínum?

Það er ég sem boða réttlæti

og hef mátt til að bjarga.

2Hvers vegna er skikkja þín rauð

og klæði þín eins og víntroðslumanns?

3Vínþró tróð ég einn

og enginn útlendingur var með mér.

Ég traðkaði á þeim í reiði minni

og tróð þá niður í heift minni

og safi þeirra slettist á klæði mín

og skikkja mín flekkaðist öll.

4Hefndardagur var mér í huga

og lausnarár mitt var komið,

5ég litaðist um en enginn var til hjálpar,

ég undraðist að enginn studdi mig.

Þá varð armur minn mér að liði

og heift mín studdi mig

6og ég tróð á þjóðunum í reiði minni,

kramdi þær í heift minni

og lét blóð þeirra renna niður á jörðina.

Hugleiðing um sögu Ísraels

7Ég vil minnast velgjörða Drottins,

syngja Drottni lof fyrir allt

sem hann gerði fyrir oss,

hina miklu gæsku Drottins við Ísraels ætt

sem hann sýndi henni af miskunn sinni

og miklum kærleika.

8Því að hann sagði:

„Þeir eru þjóð mín,

börn sem ekki bregðast,“

og hann varð þeim frelsari

9í öllum þrengingum þeirra.

Það var hvorki sendiboði né engill

heldur hann sjálfur sem frelsaði þá.

Í kærleika sínum og miskunn endurleysti hann þá,

hann tók þá upp

og bar þá alla daga hinna fyrri tíða.

10En þeir gerðu uppreisn og misbuðu heilögum anda hans.

Þá varð hann óvinur þeirra

og barðist sjálfur gegn þeim.

11Þá minntust þeir löngu liðinna daga

og þjóns hans, Móse:

Hvar er sá sem leiddi hirði hjarðar sinnar upp úr hafinu?

Hvar er sá sem lét heilagan anda sinn í hjarta hans,

12sá sem lét dýrlegan arm sinn

ganga Móse á hægri hönd,

sá sem klauf hafið frammi fyrir þeim

til að afla sér ævarandi frægðar?

13Hann lét þá ganga gegnum djúpið

eins og hest um eyðimörk

án þess að þeir hrösuðu.

14Eins og búfé, sem fer ofan í dalinn,

veitti andi Drottins þeim hvíld.

Þannig leiddir þú þjóð þína

til að ávinna þér dýrlegt nafn.

15Líttu niður frá himni og horfðu

frá þínum heilaga og dýrlega bústað.

Hvar er ákafi þinn og afl,

meðaumkun hjarta þíns og miskunn?

Vertu mér ekki fjarri

16því að þú ert faðir vor.

Abraham þekkir oss ekki

og Ísrael kannast ekki við oss.

Þú, Drottinn, ert faðir vor.

Frelsari vor frá alda öðli er nafn þitt.

17Hvers vegna léstu oss villast

af vegi þínum, Drottinn,

og hertir hjarta vort

svo að vér óttuðumst þig ekki?

Snúðu aftur vegna þjóna þinna,

vegna ættbálkanna sem eru arfleifð þín.

18Hvers vegna gátu guðleysingjar gengið inn í helgidóm þinn,

fjandmenn vorir fótum troðið helgistað þinn?

19Vér erum orðnir eins og þeir

sem þú hefur aldrei ríkt yfir

og aldrei voru kenndir við nafn þitt.