1Mikið erfiði hefur Drottinn skapað öllum mönnum,
lagt þungt ok á Adams syni.
Frá þeim degi er þeir fæðast af móðurlífi
uns þeir hverfa aftur til móður allra
2eru uggur og kvíði í hjarta mannanna,
framtíðaráhyggjur til æviloka.
3Jafnt sá sem trónar í hásæti
sem hinn sem situr í sekk og ösku,
4svo og sá sem klæðist purpura og ber kórónu
og hinn sem skýlir sér með striga:
5Alla hrjáir reiði, öfund, áhyggja og órói,
ótti við dauðann, biturð og deilur.
Svo þegar lagst er til hvíldar að kvöldi
ruglar svefninn huga þess sem sefur.
6Vart merkjandi andrá nýtur hann hvíldar,
svo fylgja áhyggjur dagsins inn í svefninn.
Ámóta ógnir hrella huga hans
og þess er með naumindum slapp af vígvelli.
7Síðan vaknar hann þegar best gegnir
og undrast að ekkert er að óttast.
8Á allt sem lífsanda dregur, jafnt menn sem dýr,
en sjöfalt fremur syndarana,
9herja dauði og manndráp, styrjöld og sverð,
ógæfa, hungur, þrenging og þjáning.
10Vegna syndara var allt þetta skapað,
sakir þeirra varð flóðið.
11Allt, sem af jörðu er, hverfur aftur til jarðar
og það sem er af vatni hverfur aftur til hafsins.
Afleiðing hins illa12Öll spilling og ranglæti mun afmáð verða
en heilindi halda velli um aldur.
13Rangfenginn auður líkist þornuðum læk
og dynjandi þrumu sem dvínar í regni.
14Sá sem er örlátur mun lifa í fögnuði
en þeir er brutu boðorðin munu afmáðir með öllu.
15Niðjar guðlausra bera fáar greinar
og veikar rætur þeirra standa á klettasnös.
16Sef, er sprettur við vötn og árbakka,
mun rifið upp á undan öllum öðrum gróðri
17en góðvild er eins og grasgarður í blóma
og miskunnarverk varir að eilífu.
Gleðigjafar manna18Ljúft er að sitja að sínu og hafa vinnu
en að finna fjársjóð tekur hvoru tveggja fram.
19Nafn þess lifir sem eignast börn og reisir borg
en betra hvoru tveggja er dygðug kona.
20Vín og söngur gleðja hjartað
en ást á speki tekur hvoru tveggja fram.
21Flauta og harpa óma þýðlega
en hlýlegt orð ber af báðum.
22Þokki og fegurð hrífa augað
en nýgræðingur ber af báðum.
23Vinur og félagi hraða sér til hjálpar þegar við liggur
en kona við hlið manns síns er þeim betri.
24Bræður og hjálpsemi koma að liði í raun
en eigin góðverk munu fremur hjálpa þér.
25Gull og silfur eru góður grundvöllur
en dómgreind tekur hvoru tveggja fram.
26Auður og máttur vekja öryggiskennd
en betra er að óttast Drottin.
Þann sem óttast Drottin mun ekkert bresta,
eigi þarf hann hjálpar að leita.
27Ótti Drottins er sem grasgarður í blóma,
skýlir betur en nokkur jarðnesk vegsemd.
Varað við betli28Barnið mitt, betla þú ekki,
betra er að deyja en betla.
29Maður sem mænir á annars borð
lifir eigi lífi sem svo megi kallast.
Biti af annars borði flekkar sálina,
hygginn maður og agaður varast það.
30Betlaður biti er blygðunarlausum sætur
en mun brenna sem eldur í maga hans.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
