Önnur Mósebók 2 - Biblían (2007)

Fæðing Móse og æska

1Maður nokkur af ætt Leví fór og tók sér eiginkonu af sömu ætt.

2Konan varð þunguð og eignaðist son. Þegar hún sá hve efnilegur hann var faldi hún hann í þrjá mánuði.

3Þegar hún gat ekki leynt honum lengur fékk hún sér körfu úr sefi handa honum. Hún þétti hana með biki og tjöru, lagði drenginn í hana og setti körfuna út í sefið við árbakkann.

4En systir hans stóð þar álengdar til að fylgjast með hvað um hann yrði.

5Þá gekk dóttir faraós niður að ánni til að baða sig en þjónustustúlkur hennar gengu eftir árbakkanum. Hún kom auga á körfuna í sefinu og sendi þjónustustúlku sína eftir henni.

6Þegar hún opnaði körfuna sá hún grátandi dreng í henni. Hún vorkenndi honum og sagði: „Þetta er einn af hebresku drengjunum.“

7Þá spurði systir hans dóttur faraós: „Á ég að fara og kalla á hebreska brjóstmóður fyrir þig?“

8Dóttir faraós svaraði: „Já, gerðu það.“ Stúlkan fór og kallaði á móður drengsins.

9Dóttir faraós sagði við hana: „Farðu með þennan dreng og hafðu hann á brjósti fyrir mig og ég skal launa þér það.“ Konan fór með drenginn og hafði hann á brjósti.

10Þegar drengurinn stálpaðist fór hún með hann til dóttur faraós sem tók hann í sonar stað. Hún gaf honum nafnið Móse og sagði: „Því að ég dró hann upp úr vatninu.“Móse í Midían

11Einhverju sinni þegar Móse var orðinn fulltíða gekk hann út til ættbræðra sinna og horfði á þá við kvaðavinnuna. Þá sá hann Egypta slá hebreskan mann, einn ættbræðra sinna.

12Móse leit í allar áttir og þegar hann sá að enginn var nærri sló hann Egyptann banahögg og gróf hann í sandinn.

13Daginn eftir gekk hann aftur út og sá þá tvo hebreska menn takast á. Þá spurði hann þann seka: „Hvers vegna slærðu félaga þinn?“

14Hann svaraði: „Hver setti þig höfðingja og dómara yfir okkur? Ætlarðu ef til vill að drepa mig eins og þú drapst Egyptann?“ Móse varð hræddur og hugsaði: „Þetta hefur þá komist upp.“

15Þegar faraó frétti þetta vildi hann láta drepa Móse. En Móse flýði undan faraó og kom sér fyrir í Midíanslandi þar sem hann settist að við brunn einn.

16Presturinn í Midían átti sjö dætur. Þær komu til að sækja vatn og fylla þrærnar til að brynna fé föður síns.

17Þá komu nokkrir hjarðmenn og vildu reka þær burt. En Móse stóð upp og hjálpaði þeim og brynnti fénaði þeirra.

18Þegar þær komu heim til Regúels, föður síns, spurði hann: „Hvers vegna komið þið svona snemma heim í dag?“

19Þær svöruðu: „Egypskur maður varði okkur fyrir hjarðmönnunum og jós meira að segja upp vatni fyrir okkur og brynnti fénu.“

20Þá sagði hann við dætur sínar: „Hvar er hann? Hvers vegna skilduð þið manninn eftir? Bjóðið honum inn svo að hann fái eitthvað að eta.“

21Móse ákvað að vera um kyrrt hjá þessum manni. Hann gaf Móse Sippóru, dóttur sína, fyrir konu

22og hún ól son. Móse gaf honum nafnið Gersóm því að hann sagði: „Ég er aðkomumaður í ókunnu landi.“

23Mörgum árum síðar dó Egyptalandskonungur. Ísraelsmenn stundu undan þrældómnum og kveinuðu og neyðaróp þeirra steig upp til Guðs.

24Þegar Guð heyrði kveinstafi þeirra minntist hann sáttmála síns við feður þeirra, Abraham, Ísak og Jakob.

25Guð leit til sona Ísraels og birtist þeim.