Opinberunarbókin 8 - Biblían (2007)

Sjöunda innsiglið

1Þegar lambið lauk upp sjöunda innsiglinu varð þögn á himni hér um bil hálfa stund.

2Og ég sá að englunum sjö, sem stóðu frammi fyrir Guði, voru fengnar sjö básúnur.

3Og annar engill kom og nam staðar við altarið. Hann hélt á reykelsiskeri úr gulli. Honum var fengið mikið reykelsi til þess að hann skyldi leggja það við bænir allra hinna heilögu á gullaltarið frammi fyrir hásætinu.

4Og reykurinn af reykelsinu steig upp með bænum hinna heilögu úr hendi engilsins frammi fyrir Guði.

5Þá tók engillinn reykelsiskerið og fyllti það með glóðum af altarinu og varpaði ofan á jörðina. Urðu þá þrumur, dunur og eldingar og jarðskjálfti.

Básúnur

6Og englarnir sjö, sem héldu á básúnunum sjö, bjuggu sig til að blása.

7Hinn fyrsti básúnaði. Þá varð hagl og eldur, blóði blandað, og því var varpað ofan á jörðina. Þriðjungur jarðarinnar eyddist í loga og þriðjungur trjánna og allt grængresi.

8Annar engillinn básúnaði. Þá var sem miklu fjalli, logandi af eldi, væri varpað í hafið. Þriðjungur hafsins breyttist í blóð.

9Dó þá þriðjungur lífvera í hafinu og þriðjungur skipanna fórst.

10Þriðji engillinn básúnaði. Þá féll stór stjarna af himni, logandi sem blys. Hún féll ofan á þriðjung fljótanna og á upptök vatnanna.

11Nafn stjörnunnar er Remma. Þriðjungur vatnanna varð rammur og margir menn biðu bana af vötnunum af því að þau voru orðin beisk.

12Fjórði engillinn básúnaði. Þá varð þriðjungur sólarinnar, þriðjungur tunglsins og þriðjungur stjarnanna lostinn svo að þau myrkvuðust um þriðjung, dagurinn missti þriðjung birtu sinnar og nóttin hið sama.

13Þá leit ég upp og heyrði örn einn fljúga um háhvolf himins. Hann kallaði hárri röddu: „Vei, vei, vei þeim sem á jörðu búa vegna lúðurþyts englanna þriggja sem eiga eftir að básúna.“