Sálmarnir 107 - Biblían (2007)

1Þakkið Drottni því að hann er góður,

því að miskunn hans varir að eilífu.

2Svo skulu hinir endurleystu Drottins segja,

þeir er hann hefur leyst úr nauðum

3og safnað saman frá öðrum löndum,

frá austri og vestri, frá norðri og suðri.

4Þeir reikuðu um eyðimörkina, um veglaus öræfin,

og fundu eigi leið til byggilegrar borgar.

5Þá hungraði og þyrsti

og lífskraftur þeirra þvarr.

6Þá hrópuðu þeir til Drottins í neyð sinni,

hann bjargaði þeim úr þrengingum þeirra,

7leiddi þá á réttan veg

svo að þeir komust til byggilegrar borgar.

8Þeir skulu þakka Drottni miskunn hans

og dásemdarverk hans við mannanna börn

9því að hann svalaði hinum þyrsta

og mettaði hungraðan gæðum.

10Þeir sem sátu í sorta og svartnætti

voru fangar í eymd og járnum

11því að þeir höfðu þrjóskast gegn boðorðum Guðs

og haft að engu ráð Hins hæsta.

12Hann beygði hug þeirra með mæðu,

þeir hrösuðu og enginn kom til hjálpar.

13Þeir hrópuðu til Drottins í neyð sinni,

hann bjargaði þeim úr þrengingum þeirra,

14leiddi þá út úr sortanum og svartnættinu

og sleit sundur fjötra þeirra.

15Þeir skulu þakka Drottni miskunn hans

og dásemdarverk hans við mannanna börn

16því að hann braut eirhliðin

og mölvaði járnslárnar.

17Þeir sem sýktust vegna syndugs lífernis,

þjáðust vegna misgjörða sinna,

18þeim bauð við allri fæðu

og þeir voru nærri dauðans dyrum.

19Þá hrópuðu þeir til Drottins í neyð sinni

og hann bjargaði þeim úr þrengingum þeirra,

20sendi orð sitt og læknaði þá

og bjargaði þeim frá gröfinni.

21Þeir skulu þakka Drottni miskunn hans

og dásemdarverk hans við mannanna börn,

22færa honum þakkarfórnir

og segja frá verkum hans með fögnuði.

23Þeir sem fóru um hafið á skipum

og ráku verslun á hinum miklu höfum

24sáu verk Drottins

og dásemdarverk hans á djúpinu.

25Því að hann bauð og þá kom stormviðri

sem hóf upp öldur hafsins.

26Þeir hófust til himins, hnigu í djúpið,

og þeim féllst hugur í háskanum.

27Þeir skjögruðu og reikuðu eins og drukkinn maður

og kunnátta þeirra kom að engu haldi.

28Þá hrópuðu þeir til Drottins í neyð sinni

og hann bjargaði þeim úr þrengingum þeirra.

29Hann breytti storminum í blíðan blæ

og öldur hafsins lægði.

30Þeir glöddust þegar þær kyrrðust

og hann leiddi þá til þeirrar hafnar sem þeir þráðu.

31Þeir skulu þakka Drottni miskunn hans

og dásemdarverk hans við mannanna börn,

32vegsama hann í söfnuði þjóðarinnar

og lofa hann í ráði öldunganna.

33Hann gerir fljótin að eyðimörk

og uppsprettur að þurrum lendum,

34frjósamt land að saltsléttu

sakir illsku íbúanna.

35Hann gerir eyðimörk að vatnstjörnum

og þurrlendið að uppsprettum,

36lætur hungraða setjast þar að

og reisir þeim borg til að búa í.

37Þeir sá í akra, planta víngarða

og uppskera ríkulega.

38Hann blessar þá og þeir margfaldast

og ekki fækkar hann fénaði þeirra.

39En þótt þeim fækki og þeir hnígi niður

undan kúgun, böli og harmi

40eys hann smán yfir höfðingja,

lætur þá villast í veglausri auðn,

41en hinn snauða hefur hann upp úr eymd sinni

og gerir ættirnar sem hjarðir.

42Hinir réttvísu sjá það og gleðjast

og allt illt lokar munni sínum.

43Hver sem er vitur gefi gætur að þessu

og menn taki eftir náðarverkum Drottins.