1Sá sem hefnir sín hlýtur hefnd af Drottni
og hann mun hafa allar syndir hans hugfastar.
2Fyrirgef öðrum yfirsjónir,
þá munu þínar fyrirgefnar þegar þú biður.
3Einn ber óvildarhug til annars,
hvernig má slíkur leita líknar hjá Drottni?
4Sá er sýnir sínum líkum enga miskunn,
hvernig má hann biðja fyrirgefningar eigin synda?
5Sá sem elur á reiði og er sjálfur dauðlegur maður,
hver mun bæta fyrir syndir hans?
6Minnstu æviloka og lát af hatri,
minnstu hverfulleikans og dauðans, haltu boðorðin.
7Minnstu boðorðanna og hata eigi náungann,
minnstu sáttmála Hins hæsta og tak vægt á yfirsjónum.
Um illindi og deilur8Forðastu illindi og þú munt syndga minna
því að ofsafenginn æsir upp deilur.
9Syndugur maður spillir vináttu
og vekur upp fjandskap hjá friðsemdarmönnum.
10Því meira brenni því meira bál,
því meiri þverúð því heitari deilur.
Því máttugri maður því öflugri heift hans
og ofsi hans vex með auknum auði.
11Bráð reiði veldur heiftarbáli
og við bráðaátök verður blóði úthellt.
12Blásirðu að neista þá funar upp bál
en hann kulnar ef þú skyrpir á hann;
hvort um sig kemur þó af sama munni.
Um róg og slettirekur13Bölvaður sé rógberinn og sá sem talar tungum tveim,
friði margra hefur hann spillt.
14Fjölmarga hafa rógberar firrt sálarró,
hrakið þá á flótta land úr landi.
Víggirtar borgir hafa þeir lagt að velli
og hús höfðingja fellt í rúst.
15Slefberar hafa hrakið dygðugar konur að heiman
og svipt þær ávexti iðju sinnar.
16Friðlaus verður sá sem á slettireku hlýðir
og fær aldrei setið sæll að sínu.
17Högg af svipu veldur rákum
en högg tungu brjóta beinin.
18Margur hefur fallið fyrir sverði
en stórum fleiri hefur tungan fellt.
19Sæll er sá maður sem hlíft er við rógi
og hefur hvorki orðið fyrir æði hans
né borið ok hans
og aldrei fjötrast af læðingi hans.
20Því að ok rógsins er úr járni
og viðjar hans af eiri.
21Rógur veldur vondum dauðdaga
og helja er sælli en að líða fyrir hann.
22Rógur nær guðhræddum ekki á sitt vald,
rógseldur mun ekki brenna þá.
23Fórnarlömb rógsins eru þeir sem víkja frá Drottni,
meðal þeirra brennur rógur og slokknar aldrei.
Honum mun sleppt lausum að þeim eins og ljóni,
líkur hlébarða rífur hann þá í sig.
24-25 Þú girðir eign þína þyrnigerði,
haf einnig hurð og slá fyrir munni þínum.
Þú býrð tryggilega um silfur og gull,
veg einnig og met þau orð er þú mælir.
26Gæt þess að rógur valdi þér ei hrösun,
að þú fallir ekki frammi fyrir þeim sem situr um þig.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.