Izaia 51 - Malagasy Catholic Bible

Famonjena ny zanak’i Abrahama

1Mihainoa Ahy, ianareo izay manaraka ny marina,

izay mitady an’i Iaveh.

Diniho ny vatolampy nanendahana anareo;

sy ny tany fihadiam-bato nangalana anareo.

2Diniho i Abrahama rainareo;

sy i Sarà, izay niteraka anareo;

fa fony izy mbola tokana no nantsoiko izy.

dia notahiko sy nohamaroiko.

3Satria efa nampionona an’i Siôna i Iaveh,

ka nampiononiny ny rava rehetra teo;

novany ho tahaka an’i Edena ny efitra teo;

ary ho zaridainan’i Iaveh ny tany foana tao.

Fifaliana amam-piravoravoana no ho hita ao,

mbamin’ny hira fisaorana amam-peo mozika.

Hitsara an’izao tontolo izao i Iaveh

4Mihainoa ny feoko, ry vahoakako,

manongilàna sofina, ry fireneko!

fa hamoaka lalàna Aho,

ary hanorina ny didiko ho fanazavana ny firenena.

5Akaiky ny fahamarinako; efa hiseho ny famonjeko:

ary hitsara ny firenena ny sandriko;

manantena Ahy ny nosy,

ary matoky ny sandriko izy.

6Andrandrao ho amin’ny lanitra ny masonareo,

dia ampidino ho amin’ny tany ny fijerinareo;

fa ny lanitra ho levona tahaka ny setroka;

ary ny tany hanjary vorotra, hoatra ny fitafiana;

ny mponina eo aminy ho levona torak’izany koa;

fa ny famonjeko kosa haharitra mandrakizay;

ary ny fahamarinako tsy mba ho levona.

7Mihainoa Ahy, ianareo mahalala ny fahamarinana,

ry firenena izay manana ny lalàko ao am-ponao.

Aza matahotra izay latsan’olombelona;

na mivadi-po amin’izay fanaratsian’izy ireo.

8Fa holanin’ny kalalao, hoatra ny fitafiana izy ireo,

ary hokotehin’ny tsindoha, hoatra ny volon’ondry.

Fa ny fahamarinako kosa haharitra mandrakizay;

ary ny famonjeko hihatra amin’ny taona rehetra.

Mifoha i Iaveh

9Mifohaza, mifohaza ianao, mitafia hery,

ry zandrin’i Iaveh!

Mifohaza toy ny tamin’ny andro taloha,

tahaka ny tamin’ny taona fahiny.

Tsy Ianao va no nitetika an-dRahaba ho potipotika,

sy nitomboka ilay dragona ho gorobaka?

10Tsy Ianao va no nahamaina ny ranomasina,

dia ny rano tao amin’ny hantsam-be.

Ka nanao ny fanambanin’ny ranomasina

ho lalana nalehan’ny navotana?

11Koa hiverina ny navotan’i Iaveh;

dia hiditra ao Siôna amin’ny hobim-pifaliana;

firavoravoana mandrakizay no ho fehilohany;

ho henika azy ny fifaliana amam-piravoravoana;

Lasa nandositra ny sento amam-pahoriana.-

Mpankahery tapitra ohatra i Iaveh

12Izaho dia Izaho no mampionona anareo;

fa iza moa ianao no dia matahotra olombelona mety maty,

zanak’olombelona mihelina hoatra ny ahitra;

13ka dia manadino an’i Iaveh, Mpahary anao,

izay namelatra ny lanitra sy nanorina ny tany;

mangovitra tsy an-kijanona, tontolo andro,

eo anatrehan’ny fisafoakan’ny mpifehy masiaka

rehefa mioman-kandrava anao Izy.

Ary aiza izao, izay fisafoaky ny mpanapaka masiaka?

Ny famonjena

14Vetivety foana, dia ho voavaha izay mitanondrika;

tsy ho faty ao an-davaka izy;

ary tsy ho diso hanina.

15Izaho dia Iaveh Andriamanitrao,

izay mampanonja ny ranomasina, ka dia mirohondrohona ny onjany;

Iavehn’ny tafika no anarany.

16Nataoko tao am-bavanao ny teniko,

ary noalofako tamin’ny aloky ny tanako ianao,

mba hamboly lanitra sy hanorina tany,

ary hilaza amin’i Siôna hoe: «Vahoakako ianao!»

Mifoha i Jerosalema

17Mifohaza, mifohaza,

miarena ianao, ry Jerosalema,

izay efa nisotro ny kapoakan’ny hatezerana,

avy amin’ny tanan’i Iaveh;

izay efa nisotro sy nandany

ny kapoaka mahajenjina!

18Tsy nisy nitari-dalana azy, na iray aza,

ny zanany naterany rehetra.

Tsy nisy nitantana azy, na iray aza,

ny zanaka notezainy rehetra.

19Loza roa no namely anao: -

iza moa no hanao teny mangoraka anao? -

Dia ny fandravana amam-pandringanana,

ny mosary sy ny sabatra,

- hataoko ahoana no fampionona anao? -

20Ny zanakao lahy efa reraka ka miapokapoka

eny an-joron-dalana rehetra eny,

mova tsy ny antilôpa voan’ny fandrika harato,

jenjin’ny hatezeran’i Iaveh

sy ny fandrahonan’ny Andriamanitrao.

21Koa mihainoa izao, ry Ikala fadiranovana,

jenjina, fa tsy amin-divay!

22Izao no lazain’i Iaveh Tomponao

sy Andriamanitrao izay miaro ny vahoakany:

Indro efa noesoriko teny an-tananao,

ny kapoaka mahajenjina,

ny kapoakan’ny fahatezerako;

tsy hisotro izany intsony ianao, izao sisa izao.

23Hataoko eo an-tanan’ny mpanenjika anao izany,

dia amin-dry zareo nanao taminao hoe:

«Miondreha handehananay!»

Dia ny lamosinao no nataony toy ny tany,

sy toy ny lalam-be ho an’ny mpandeha!