Jôba 16 - Malagasy Catholic Bible

Ny tsy fahamarinan’ny olombelona mampandinika ny fahamarinan’Andriamanitra.

1Dia niteny i Jôba nanao hoe:

2«Efa reko matetika ny kabary toy izany,

Mpampionona tsy zaka leferina avokoa ianareo.

3Rahoviana re no ho tapitra izany lahateny izany e?

Asesiky ny fitsindrona inona ianao no mamaly indray?

4Hahay miteny toa anareo izao koa aho,

raha ianareo no mba toy ahy izao;

hofafazako teny tsara lahatra ianareo,

hanifikifi-doha aminareo aho.

5Vava no hankaherezako anareo,

ka ny molotro mihetsika no ho fanamaivanana anareo.

6Raha miteny moa aho, tsy mihena ny fijaliako;

raha mangina indray, hanamaivana azy va izany?

7Fa ankehitriny, indrisy, efa mandreraka ny heriko Andriamanitra:

naringanao ny havako rehetra, ry Andriamanitro ô.

8Mamatotra ahy Ianao: ka izany no vavolombelona miampanga ahy,

mitsangana hanohitra ahy ny hahiazako, miampanga ahy manatrika.

9Ny hatezerany mamiravira sy manenjika ahy;

mikitro-nify amiko Izy;

ary fijery mivandravandra no atifitry ny fahavaloko ahy.

10Asanasanany handrapaka ahy ny vavany,

fetsàhany amin-datsa ny takolako,

miray tetika izy rehetra hamely ahy.

11Natolotr’Andriamanitra amin’ny ratsy fanahy aho ity;

natsipiny eo an-tanan’ny olon-dratsy aho ity.

12Teo amin’ny fiadanana aho, no nobatainy,

noraisiny tamin’ny hatoko aho, dia nomontsaniny.

Natsangany ho tigetra kendren’ny zana-tsipìkany;

13mirimorimo manodidina ahy ny zana-tsipìkany,

trobarany tsy ananany antra ny lanivoako,

ararany amin’ny tany ny tsinaiko.

14Akoany hiampy ny mikoa amiko,

toy ny rapeton’olona no fiantorany amiko.

15Nanjairako gony ny hoditro,

ary nahosinkosiko tamin’ny vovoka ny handriko.

16Teramenan’ny ranomaso ny tavako,

ary mivelatra eo ambony hodi-masoko ny aloky ny fahafatesana.

17Kanefa tsy misy haratsiana eo an-tanako,

ary madio ny fivavako.

18Ry tany ô, aza saronanao ny rako,

ary aoka hisondrotra malalaka ny fitarainako!

19Fa na dia izao aza, manam-bavolombelona any an-danitra aho,

ary mpiaro ahy, any amin’ny fitoerana avo any.

20Ireo sakaizako mihomehy ahy;

fa amin’Andriamanitra kosa no itomanian’ny masoko.

21Aoka izy hitsara hanelanelana an’Andriamanitra sy ny olombelona,

hanelanelana ny zanak’olombelona sy ny namany.

22Fa mandroso ho lany ny taona voaisa ho ahy,

ary ny lalana idirako, tsy hiverenan-kilalana.