Ohabolana 16 - Malagasy Catholic Bible

Anatra samihafa

1Ny mamorona fikasana ao am-po no an’ny olona;

fa ny famalian’ny lela dia avy amin’i Iaveh.

2Madio eo imason’ny olona ny lalany rehetra;

fa i Iaveh ihany no mandanja ny fanahy.

3Mangataha fanampiana amin’i Iaveh amin’ny asanao;

dia ho vanona ny fikasanao.

4Nataon’i Iaveh ho amin’ny antony kendreny avokoa ny zavatra rehetra;

ary na ny ratsy fanahy aza ho amin’ny andro mahory koa.

5Fahavetavetana amin’i Iaveh ny miavona am-po rehetra;

azo itompoana tokoa fa tsy ho afa-maina izy.

6Ny hatsaram-po amam-pahamarinana no anonerana ny heloka;

ary ny fahatahorana an’i Iaveh no analavirana ny ratsy.

7Raha sitrak’i Iaveh ny lalan’ny olona,

na ny fahavalony aza hampihavaniny aminy.

8Aleo kely ombam-pahamarinana

toy izay harem-be omban’ny tsy fahamarinana.

9Ny fon’ny olona no misaina izay halehany,

fa i Iaveh ihany no mitondra ny diany.

10Teny tò no eo amin’ny molotry ny mpanjaka;

aoka tsy hanota ny vavany raha mitsara izy.

11Avy amin’i Iaveh ny mizàna aman-delany mahiratra,

asany avokoa ny vato-mizàna amin’ny kitapo.

12Fahavetavetana amin’ny mpanjaka ny manao ratsy;

fa ny rariny no iorenan’ny seza fiandrianana mafy.

13Mahita sitraka amin’ny mpanjaka, ny molotra marina;

ary tiany izay miteny amim-pahatsoram-po.

14Iraky ny fahafatesana ny fahatezeran’ny mpanjaka;

ny olon-kendry anefa dia mahatony izany.

15Mampiaina ny fahamiramirànan-tarehin’ny mpanjaka;

ary toy ny oran-dohataona ny fanambinany.

16Tsara noho ny volamena ny mahazo ny fahendrena;

mihoatra noho ny volafotsy ny mahazo ny fahalalana.

17Ny manalavitra ny ratsy no lalam-ben’ny marina;

ny mitandrina ny alehany no miaro ny ainy.

18Ny fireharehana dia mialoha ny faharavana,

ary ny fiavonavonana dia mialoha ny fahalavoana.

19Aleo miara-mietry tena amin’ny madinika,

toy izay mira-mizara babo amin’ny mpiavonavona.

20Mahita fahasambarana izay mihaino tsara ny teny;

ary sambatra izay mitoky amin’i Iaveh.

21Izay hendry am-po dia antsoina hoe manan-tsaina;

ary ny hamamian’ny molotra mampitombo ny fahalalana.

22Loharanon’aina ho an’izay manana azy ny fahalalana;

ary ny sazy ho an’ny adala dia ny fahadalany.

23Manolo-pahendrena ny vavany, ny fon’ny hendry,

sady mampitombo ny fahalalana eo amin’ny molony.

24Ny teny soa dia toho-tantely:

mamin’ny fanahy sy mahasalama ny vatana.

25Misy lalana miseho ho mahitsy amin’ny olona;

kanjo lalana mankamin’ny fahafatesana no iafarany.

26Miasa no an’ny tenany ny mpiasa,

fa asesiky ny vavany hanao izy.

27Loza no vononin’ny ratsy fanahy;

ary toa afo miredareda no eo amin’ny molony!

28Ny olon-dratsy mamelona adiady,

ary ny mpitati-bolana mampisaraka ny mpisakaiza.

29Ny olona mpanao an-keriny manodòka ny namany,

ka mitarika azy amin’ny lalana tsy tsara.

30Izay mikimpy maso hieritreri-pitaka,

sy izay efa manaikitraiki-molotra, dia manao ratsy.

31Satroboninahitra ny volo fotsy;

ary eo amin’ny lalan’ny fahamarinana no ahitana azy.

32Tsara noho ny mahery ny mahatsindry fo;

ary noho ny mahafa-bohitra ny mahazaka ny fanahiny.

33Ny olona manipy ny filokana amin’ny soron’akanjo,

fa avy amin’i Iaveh ihany izay fanapahana rehetra.