Ohabolana 14 - Malagasy Catholic Bible

Torohevitra soa

1Ny vehivavy hendry, manorina ny tranony;

ny vehivavy adala kosa, mandrava azy amin’ny tanany.

2Izay matahotra an’i Iaveh, mizotra araka ny fahitsiam-po;

izay maniratsira azy kosa mivaona fandeha.

3Ny vavan’ny adala, misy tsora-kazom-piavonavonana;

ny molotry ny hendry kosa miaro ny tenany.

4Izay tsy misy omby, foana fihinanam-bilona;

fa ny herin’ny omby ahazoan-tombony betsaka.

5Ny vavolombelona mahatoky, tsy mba mandainga;

fa ny vavolombelona tsy marina kosa, milaza lainga.

6Ny mpamazivazy mitady, fa tsy mahita ny fahendrena;

fa mora azon’ny manan-tsaina kosa ny fahaizana.

7Mialà amin’ny adala,

satria fantatrao fa tsy misy fahendrena eo amin’ny molony.

8Fahendren’ny olo-malina, ny nahafantatra ny lalany;

fahadalan’ny adala ny fitaka.

9Ny adala mihomehy ny ota;

fa ao amin’ny olo-mahitsy fo no misy fanehoam-pitiavana.

10Ny alahelon’ny fo, izy ihany no mahalala;

ny hafaliany koa, tsy hain’ny hafa iombonana.

11Ny tranon’ny ratsy fanahy, horavana;

fa ny lain’ny mahitsy fo, ambinina.

12Misy lalàna miseho ho mahitsy amin’ny olona;

kanjo lalana mankany amin’ny fahafatesana no iafarany.

13Na dia eo amin’ny hehy aza mahatsiaro ory ny fo;

ary ny fifaliana miafara amin’ny fisaonana.

14Ny tsy mivavaka, ho vokin’ny lalany,

ny tsara fanahy, ho vokin’ny soa nataony.

15Ny kely saina mino izay teny rehetra ambara aminy;

ny olo-malina kosa, mitandrina ny diany.

16Ny hendry matahotra, ka mivily tsy ho amin’ny ratsy;

ny adala kosa mitroatra sy matokitoky foana.

17Ny olona mora tezitra, mahavita hadalana,

ary ny sompatra koa miantso fankahalana azy.

18Hadalana no anjaran’ny kely saina.

Ary satroboninahitra no azon’ny malina amin’ny fahaizany.

19Miondrika eo anatrehan’ny tsara fanahy ny ratsy fanahy;

ary eo am-baravaran’ny marina, ny tsy mpivavaka.

20Ny mahantra, olon-kala na amin’ny sakaizany aza;

fa ny manan-karena, no maro sakaiza.

21Manota izay manamavo ny namany;

fa sambatra izay miantra ny mahantra.

22Tsy maniasia va ry zareo mamoron-tsain-dratsy?

ary moa tsy fanambinana amam-pahamarinana kosa va

no ho an’izay mihevitra ny soa?

23Ny asa rehetra mitera-piadanana;

fa ny teniteny foana kosa, mamarina amin’ny tsy fahampiana.

24Satroboninahitra ho an’ny hendry ny hareny;

fa ny fahadalan’ny adala dia hadalana lava.

25Ny vavolombelona marina, mamonjy fanahy,

ny hafetsen-dratsy mamoaka lainga.

26Izay matahotra an’i Iaveh, miankina amin’ny andry mafy,

ary ny zanany manam-pialofana mahatoky.

27Ny fahatahorana an’i Iaveh no loharanon’aina,

mba ho afaka amin’ny fandriky ny fahafatesana.

28Ny hamaroan’ny vahoaka no voninahitry ny mpanjaka;

ny fahavitsian’ny olony kosa dia fahafongoran’ny mpanapaka.

29Ny mahatsindry fo, be saina,

ny malaky tezitra maneho ny hadalany.

30Ny fo mionona, fiainana ho an’ny nofo;

ny fialonana kosa homamiadana amin’ny taolany.

31Ny mampahory ny mahantra, maniratsira Ilay nanao azy;

fa ny miantra ny tsy manana no manome voninahitra Azy.

32Ny ratsy fanahy azeran’ny faharatsiany;

ny marina kosa matoky hatrany am-pahafatesana aza.

33Ny fon’ny olona manan-tsaina no itoeran’ny fahendrena,

ka eo afovoan’ny adala dia fantatra eo ihany izy.

34Ny fahamarinana manandratra ny firenena;

ny fahotana kosa fahafaham-baraka amin’ny vahoaka.

35Ny tombom-pitian’ny mpanjaka, ho an’ny mpanompo manan-tsaina,

ny hatezerany kosa ho an’izay mampahamenatra.