Jôba 29 - Malagasy Catholic Bible

5. FAMARANANA NY DINIDINIKATarainan’i Jôba sy filazàny ny fahamarinany.A. Ireo andro fahiny

1Dia mbola nanohy ny teniny indray i Jôba, ka nanao hoe:

2«Ah, iza re no hamerina amiko ny volana taloha,

dia ny andro nitsimbinan’Andriamanitra ny fiarovana ahy,

3raha namirapiratra teo ambonin’ny lohako ny jirony,

ary nitari-dalana ahy teo amin’ny maizina ny fahazavany!

4Araka ny toetrako tamin’ny fahalehibeazako,

tamin’izay namangian’Andriamanitra ahy

tamim-pifankazarana tao an-daiko,

5sy mbola nomban’ny Tsitoha ahy,

ary nitangoronan’ny zanako manodidina ahy;

6tamin’izay nanasako tongotra tamin’ny ronono;

sy namoahan’ny vatolampy diloilo mandriaka ho ahy.

7Raha nivoaka ho eo am-bavahadin’ny tanàna aho,

ka nianina nipetraka teo amin’ny kianja;

8vao nahita ahy ny zatovo lahy miampirimpirina,

ny anti-panahy mitsangana ka maharitra mijoro.

9Ny andrian-dahy nangina tsy niteny,

sy nitampim-bava amin’ny tanany.

10Ny feon’ny mpanapaka tankina teo,

ny lelany tafaraikitra tamin’ny lanilàniny.

11Ny sofina nandre ahy, nanao ahy hoe: sambatra;

ny maso nahita ahy, nanao filazàna tsara momba ahy.

12Fa novonjeko ny ory nangatam-piantrana,

mbamin’ny kamboty tsy nanan-kiankinana.

13Ny fisaoran’ny olona am-bava loza nitsororoka tamiko;

ny fon’ny mananotena nofenoiko hafaliana.

14Notafiako toy ny lamba ny fahamarinana,

kapaoty amam-pefilohako ny fanaovako ny rariny.

15Izaho no mason’ny jamba,

sy tongotry ny mandringa.

16Izaho no rain’ny kamboty;

ary nandinika tamim-pitandremana ny adin’ny olon-tsy fantatra.

17Notapahiko ny valanoranon’ny nanao ny tsy marina,

notsoahiko ny babo efa mby am-bavany.

18Dia hoy izaho: ‹Eto amin’ny akaniko no hialako aina;

ho maro toy ny fasika ny androko;

19mitatra hatrany amin’ny rano ny fàkako,

itoeran’ny rano mandritra ny alina ny raviko.

20Ny voninahitro hihavao mandrakariva,

ary ny tsipìkako hihahenjana indray eny an-tanako›.

21Ny olona nihaino ahy, dia niandry,

nandray tamim-panginana ny torohevitro.

22Rehefa niteny aho, dia tsy nisy nanampy intsony,

fa toy ny ando no nirotsaka tamin’ny teniko.

23Niandry ahy toy ny fiandry ranonorana izy ireo,

nitanatàna vava, toy ny niandry tandrifin-drahona amin’ny lohataona.

24Raha nitsiky taminy aho, tsy azony ninoana izany,

fa liana loatra izy nandray izany mari-pitiavana izany.

25Nony nankeo aminy aho, ahy ny fitoerana voalohany,

dia mipetraka aminy eo aho, toy ny mpanjaka hodidinin’ny miaramilany,

sy tahaka ny mpanafaka alahelo, eo afovoan’ny tra-pahoriana.