Ordtaka 26 - Bibel 2011 - Bibelselskapet(Bibel2011)

1Som snø om sommaren og regn i innhaustinga,

så lite høver ære for dåren.

2Lik sporv og svale som flaksar og flyg,

er grunnlaus forbanning, ho råkar ikkje.

3 Lik ein bogeskyttar som sårar kvar og ein,

er den som leiger ein dåre

eller folk som tilfeldigvis går forbi.

11 2 Pet 2,22 Lik hunden som snur seg til sitt eige spy,

er ein dåre som tek opp att sin dårskap.

12 3,7; 29,20; Rom 12,16 Ser du ein mann som er vis i eigne auge?

Det er større håp for dåren enn for han.

13 22,13 Den late seier:

«Det er eit villdyr på vegen,

ei løve på torget!»

14Døra svingar på gjenga,

den late snur seg i senga.

15 19,24 Den late stikk handa i fatet,

men gidd ikkje ta henne til munnen.

16Den late er visare i eigne auge

enn sju som gjev kloke svar.

17Lik ein som tek tak i øyra på ein hund,

er den som kjem forbi

og ryk opp i sinne for ei trette

som ikkje kjem han ved.

18Lik ein galning som skyt

brennande og dødelege piler,

19er den som har svike ein ven

og seier: «Det var berre ein spøk.»

20 22,10 Er det slutt på veden, sloknar elden;

når baktalaren er borte, stilnar tretta.

21Det trengst kol til glør og ved til eld

og trettekjær mann til å skapa strid.

22 18,8 Ord frå ein baktalar er som lekre retter,

dei glid ned i magen.

23Som ureint sølv utanpå eit leirkar

er sleipe lepper og eit vondt hjarte.

24Ein fiende skaper seg til med leppene,

men inni seg ber han på svik.

25 Sal 28,3; Jer 9,8 Gjer han røysta blid, så tru han ikkje,

for sju avskyelege ting har han i hjartet.

26Om han skjuler hatet med list,

kjem vondskapen fram når folket samlast.

27 Sal 7,16; 9,16; 35,8; 57,7; Fork 10,8 Den som grev ei grav, fell sjølv nedi,

den som rullar ein stein, får han over seg.

28Den som talar med falsk tunge,

hatar sanning;

glatt munn fører til fall.