2. Mosebok 12 - Bibel 2011 - Bibelselskapet(Bibel2011)

Herren skipar til påskehøgtida

1 Herren sa til Moses og Aron i Egypt:

2Denne månaden skal vera nyttårsmånaden dykkar. Han skal vera den første månaden i året.

3Sei til heile Israels forsamling: Den tiande dagen i denne månaden skal kvar husfar ta eit lam, eitt til kvar huslyd.

4Men dersom huslyden er for liten til å eta opp eit lam, skal husfaren og den næraste naboen ta eitt i lag, alt etter kor mange dei er. De skal ikkje rekna fleire på kvart lam enn at alle blir mette.

5Lammet må vera eit årsgammalt vêrlam utan feil. De kan ta anten eit lam eller eit kje.

6Slik skal de eta det: Med kjortelen bunden om livet, skor på føtene og stav i handa. Et det i all hast! Det er påske for Herren.

12Men blodet skal vera det merket som syner kva for hus de er i. Når eg ser blodet, vil eg gå forbi. Inga øydeleggjande plage skal råka dykk når eg slår Egypt.

14Sidan skal denne dagen vera ein minnedag for dykk. De skal feira han som ei høgtid for Herren, de skal feira i slekt etter slekt. Det skal vera ei evig ordning.

15 For Herren skal dra gjennom landet for å slå egyptarane. Og når han ser blodet på bjelken og på dei to dørstolpane, skal han gå forbi døra og ikkje la øydeleggjaren sleppa inn i huset for å slå dykk.

24Dette skal de halda, og det skal vera ei evig ordning for deg og etterkomarane dine.

25Når de så kjem inn i det landet Herren har lova å gje dykk, skal de halda denne skikken ved lag.

26Så braut israelittane opp frå Ramses og drog til Sukkot. Dei var om lag 600 000 mann til fots, forutan kvinner og born.

38Mange slags menneske følgde med dei, i tillegg til ein stor flokk med småfe og storfe.

39Av deigen dei hadde med seg frå Egypt, baka dei usyra kaker, som ikkje var heva. For dei vart jaga ut av Egypt og kunne ikkje venta lenger. Difor hadde dei heller ikkje hatt tid til å få med seg mat til reisa.

40 1 Mos 15,13+ Israelittane hadde då budd i Egypt i 430 år.

41Akkurat denne dagen, då dei 430 åra var til endes, drog alle Herrens hærar ut frå Egypt.

42Det var ei vakenatt for Herren då han førte dei ut frå Egypt. Denne natta er Herrens natt. Denne natta skal alle israelittar vaka i slekt etter slekt.

43 Herren sa til Moses og Aron: «Dette er forskrifta om påskelammet: Ingen framande skal eta av det.

44Men kvar slave som er kjøpt for pengar, og som du har late omskjera, kan eta av det.

45Ingen framand som bur eller arbeider hos deg, kan eta av det.

464 Mos 9,12; Joh 19,36Lammet skal etast i eitt og same hus. Kjøtet må ikkje takast ut av huset, og beina må ikkje brytast på lammet.

47Slik skal heile Israels forsamling gjera.

48Dersom innflyttaren som bur hos deg, vil halda påske for Herren, skal alle mennene hos han omskjerast. Då kan han vera med og halda høgtid. Han skal vera som ein som er fødd i landet. Men ingen uomskoren kan eta av det.

49Ei og same lov skal gjelda for den som er fødd i landet, og for innflyttaren som bur hos dykk.»

50Dette gjorde alle israelittane. Dei gjorde alt som Herren hadde pålagt Moses og Aron.

51Den same dagen førte Herren israelittane ut frå Egypt, hærskare etter hærskare.