I. Ioan 4 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1Anwylyd, nid i bob yspryd rhoddwch gred, eithr profwch yr ysprydion ai o Dduw y maent; canys llawer o au-brophwydi sydd wedi myned allan i’r byd.

2Wrth hyn adnabyddwch Yspryd Duw: Pob yspryd y sy’n cyffesu Iesu Grist wedi dyfod yn y cnawd, o Dduw y mae:

3pob yspryd nad yw’n cyffesu yr Iesu, o Dduw nid ydyw, a hwn yw yspryd yr Antigrist, am yr hwn y clywsoch ei fod yn dyfod; ac yn awr yn y byd y mae eisoes.

4Chwychwi o Dduw yr ydych, blant bychain: a gorchfygasoch hwynt, canys mwy yw’r Hwn sydd ynoch na’r hwn sydd yn y byd.

5Hwynt-hwy o’r byd y maent: o achos hyn o’r byd y llefarant, a’r byd sydd yn eu gwrando hwynt.

6Nyni, o Dduw yr ydym: yr hwn sy’n adnabod Duw, sydd yn ein gwrando; yr hwn nad yw o Dduw, nid yw yn ein gwrando. Oddiwrth hyn yr adnabyddwn Yspryd y gwirionedd, ac yspryd cyfeiliorni.

7Anwylyd, carwn ein gilydd, canys cariad o Dduw y mae; a phob un y sy’n caru, o Dduw y cenhedlwyd ef, ac adnabod Duw y mae.

8Yr hwn nad yw yn caru, nid yw’n adnabod Duw; canys Duw, cariad yw.

9Yn hyn yr amlygwyd cariad Duw ynom, am mai Ei Fab Unig-anedig a ddanfonodd Duw i’r byd, fel mai byw byddem Trwyddo Ef.

10Yn hyn y mae cariad, nid am mai nyni a garasom Dduw, eithr mai Efe a’n carodd ni, ac a ddanfonodd Ei Fab yn iawn am ein pechodau.

11Anwylyd, os felly y bu i Dduw ein caru, ninnau hefyd ddylem garu ein gilydd.

12Duw, ni fu i neb erioed Ei weled. Os carwn ein gilydd Duw sydd ynom yn aros, ac Ei gariad sydd wedi ei berffeithio ynom.

13Wrth hyn y gwyddom mai Ynddo Ef yr ym yn aros, ac Yntau ynom ni, gan mai o’i Yspryd y

14rhoddes i ni. Ac nyni a welsom, a thystiolaethu yr ydym ddarfod i’r Tad ddanfon y Mab yn Iachawdwr y byd.

15Pwy bynnag a gyffeso mai Iesu yw Mab Duw, Duw sydd ynddo ef yn aros, ac yntau yn Nuw.

16Ac nyni a wyddom ac a gredasom y cariad y sydd gan Dduw ynom. Duw, cariad yw; a’r hwn sy’n aros mewn cariad, yn Nuw y mae yn aros, a Duw sydd ynddo yntau yn aros.

17Yn hyn y perffeithiwyd cariad gyda ni, fel y bo hyder genym yn nydd y farn, canys fel y mae Efe, ninnau hefyd ydym yn y byd hwn.

18Ofn nid oes mewn cariad; eithr perffaith gariad, allan y teifl ofn, canys ofn sydd a chospedigaeth ganddo; a’r hwn sydd yn ofni ni pherffeithiwyd mewn cariad.

19Nyni a garwn, gan mai Efe yn gyntaf a’n carodd ni.

20Os rhyw un a ddywaid, Caru Duw yr wyf, ac ei frawd yn gas ganddo, celwyddwr yw; canys yr hwn nad yw yn caru ei frawd yr hwn a welodd, Duw, yr Hwn ni welodd efe, ni fedr efe Ei garu.

21Ac y gorchymyn hwn sydd genym oddiwrtho Ef; Fod i’r hwn sy’n caru Duw, garu ei frawd hefyd.

Blog
About Us
Message
Site Map

Who We AreWhat We EelieveWhat We Do

Terms of UsePrivacy Notice

2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.

Home
Gospel
Question
Blog
Help