Psalmau 68 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1I’r blaengeiniad. Eiddo Dafydd, Psalm. Cân.

2Cwyd Duw, ymwasgar Ei elynion,

Ffŷ Ei gaseion rhag Ei wyneb Ef;

3Fel y tarfir mŵg, y tarfi (hwynt;)

Fel y tawdd cwyr o flaen tân,

Y difethir yr annuwiolion o flaen Duw;

4Ond y cyfiawn rai a lawenychant, a lawen-floeddiant o flaen Duw,

Ac a lammant o lawenydd.

5Cenwch i Dduw, tarewch y tannau i’w enw,

Sernwch (ffordd) i’r Hwn sy’n marchogaeth trwy ’r anialoedd!

Iah (yw) Ei enw,—a llawen-floeddiwch o’i flaen Ef,

6Tad yr amddifaid, a Gwneuthurwr barn i’r gweddwon,

Duw yn Ei breswylfa sanctaidd;

7Duw yn dychwelyd yr unig rai i dŷ,

Yn dwyn allan garcharorion mewn llwyddiant:

Yn unig y rhai cyndyn a breswyliant y crasdir.

8O Dduw, wrth fyned o Honot o flaen Dy bobl,

Wrth gerdded o Honot trwy’r anialwch, Selah.

9Y ddaear a gynhyrfwyd,

A’r nefoedd a ddiferasant o flaen Duw,

Y Sinai hwn, o flaen Duw, Duw Israel;

10 Gwlaw helaethlawn a ddihidlaist, O Dduw,

Dy etifeddiaeth, (yr hon) a flinodd, Tydi a’i cryfhêaist,

11Dy gatrodau a drigasant yno,

Darperaist, yn Dy ddaioni, i’r anghenog, O Dduw.

12Yr Arglwydd a roes y gair,

Y cyhoeddoresau (oeddynt) lu “Brenhinoedd byddinog sy’n fföi, sy’n fföi,

A’r hon a arosai yn y tŷ, sy’n rhannu yspail:

14Pan orweddasoch ym mysg y corlannau,

(Yr oeddych fel) esgyll colommen wedi eu gwisgo âg arian,

A’i hadennydd â melynder aur.

15Pan wasgarodd yr Hollalluog frenhinoedd yno,

Cyn wyned yr aeth hi â’r eira yn Tsalmon.”

16Mynydd goruchel (yw) mynydd Bashan,

Mynydd llawn corynau (yw) mynydd Bashan.

17Pa ham y craff-edrychwch, O fynyddoedd llawn corynau,

Ar y mynydd y mae’n hyfryd gan Dduw drigo ynddo?

Ië, Iehofah a’i preswylia byth:

18Cerbydau Duw (ŷnt) ugain mil, miloedd mynychawl,

Yr Arglwydd (sydd) ynddynt, Sinai (sydd) yn y cyssegr!

19 i breswylio, O Iah, Dduw.

20Bendigedig (fo)’r Arglwydd ddydd (ar ol) dydd!

Gesyd (dyn) lwyth arnom,—Duw (yw) ein gwaredigaeth, Selah.

21Duw (sydd) i ni yn Dduw gwaredigawl,

A chan Iehofah, yr Arglwydd, (y mae) ffyrdd allan rhag angau.

22Ië; Duw a friwia ben Ei elynion,

Coppa gwallt yr hwn a ymrodio yn ei gamweddau:

23Dywedodd Duw, “O Bashan y’(th) ddychwelaf,

Dychwelaf (di) o ddyfnderoedd y môr,

24Fel yr ysgydwych dy droed mewn gwaed,

(Yr yfo) tafod dy gŵn o’th elynion,—(sef)o’r unrhyw.”

25Gwelodd (dynion) Dy fynedfa, O Dduw,

Mynedfa fy Nuw, fy Mrenhin, yn y cyssegr,

26Yn gyntaf yr aeth cantorion, gwedi’n tarawyr y tannau,

Ymysg llangcesau yn canu tympanau,

27—“Mewn cynnulleidfaoedd bendithiwch Dduw,

Yr Arglwydd, (O chwi) o ffynnon Israel.”—

28 bach, yn eu llywyddu,

Tywysogion Iwdah, eu byddin,

Tywysogion Zabwlon, Tywysogion Nephtali.

29Dyro orchymyn, O Dduw, i’th gadernid,

Cadarnhâ yr hyn a wnaethost i ni!

30Er mwyn dy deml yn Ierwshalem,

Attat Ti dyged brenhinoedd anrheg!

31Cystwya anifail y gorsen,

—Cynnulleidfa ’r cedyrn (deirw), ynghyda ’r lloi o bobl—

(Yr hwn) a ymorchreinia â darnau o arian!

Gwasgar y bobloedd a ymhyfrydont mewn rhyfeloedd!

32Deued pendefigion o’r Aipht,

Bydded i Ethiopia brysuro â’i dwylaw at Dduw!

33Teyrnasoedd y ddaear, cenwch i Dduw,

Tarewch y tannau i’r Arglwydd, Selah.

34—I’r Hwn a ferchyg ar nef y nefoedd cyssefinawg;

Wele, rhydd Efe Ei lais, llais nerthol; —

35Rhoddwch fawl i Dduw,

Tros Israel (y teyrnasa) Ei oruchelder Ef,

A’i nerth yn yr wybrennau.

36Ofnadwy (wyt), O Dduw, o’th sanctaidd leoedd;

Duw Israel — Efe (sy)’n rhoddi nerth a chadernid i’r bobl:

Bendigedig (fo) Duw!