Eshaiah 8 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1A dywedodd Iehofah wrthyf, Cymmer it’ lafn mettel mawr ac ysgrifena arno â phin dyn “I frysiaw’r yspail, i brysuraw’r anrhaith.”

2A gwnaethum yn dystion i mi dystion ffyddlawn, Wrïah yr offeiriad, a Zecharïah mab Ieberechïah.

3A mi a nesêais at y brophwydes; a hi a feichiogodd, ac a esgorodd ar fab, a dywedodd Iehofah wrthyf, Galw ei enw ef Maher-shalal-hash-baz.

4Canys cyn y gŵyr y bachgen

I alw “Fy nhad,” a “Fy mam,”

Fe ddygir ymaith olud Damascus,

Ac yspail Samaria, o flaen Brenhin Assyria.

5A chwanegodd Iehofah lefaru wrthyf drachefn, gan ddywedyd

6O herwydd gwrthod o’r bobl hyn

Ddyfroedd Shiloah y rhai sy’n cerdded yn araf,

A llawenychu o honynt yn Retsin a mab Remalïah,

7Am hynny, wele ’r Arglwydd yn dwyn i fynu arnynt

Ddyfroedd yr afon, y cryfion a’r mawrion,

(Sef) Brenhin Assyria a’i holl ogoniant;

Ac efe a esgyn dros eu holl ddyfr-leoedd,

Ac a aiff dros eu holl geulennydd hwynt;

8A threiddia efe drwy Iwdah, efe a lifa ac a aiff drosodd,

Hyd y gwddf y cyrraedd efe,

A bydd estyniad ei adenydd ef

Yn llonaid lled dy dir di, Immanwel.

9Gwybyddwch (hyn), bobloedd, a dychryner chwi;

A gwrandêwch, holl belledigion y ddaear;

Ymwregyswch a dychryner chwi, ymwregyswch a dychryner chwi;

10Ymgynghorwch gyngor, ac efe a ddiddymir,

Dywedwch y gair, ac ni saif,

Canys gyda ni (y mae) Duw.

11Canys fel hyn y dywedodd Iehofah wrthyf,

Pan, gan fy nghymmeryd wrth (fy) llaw, y’m dysgodd

Na rodiwn yn ffordd y bobl hyn, gan ddywedyd,

12Na ddywedwch “Cydfwriad”

Am yr holl a ddywedo y bobl hyn “Cydfwriad:”

A’u hofn hwynt nac ofnwch chwi, ac nac arswydwch.

13 Iehofah y lluoedd, Efe a sancteiddiwch,

A (bydded) Efe yn ofn i chwi, ac Efe yn arswyd i chwi;

14Ac Efe a fydd yn gyssegr (i chwi),

Ond yn faen tramgwydd, ac yn graig rhwystr

I ddau dŷ Israel,

Yn fagl ac yn rhwyd i breswylwŷr Ierwshalem.

15Ac『2yn eu mysg』3llawer a 1dramgwyddant

Ac a syrthiant, ac a ddryllir, ac a rwydir, ac a ddèlir.

16Rhwym y dystiolaeth, selia’r gyfraith ym mhlith fy nisgyblion.

17A minnau a ddisgwyliaf am Iehofah sydd yn cuddio Ei wyneb

Oddi wrth dŷ Iacob, ac a wyliaf am dano.

18Wele, fi, a’r plant

A roddes Iehofah i mi,

Yn arwyddion ac yn rhyfeddodau yn Israel,

Oddi wrth Iehofah y lluoedd

Yr hwn sydd yn trigo ym mynydd Tsïon.

19A phan ddywedant wrthych.

Ymofynwch â’r swynyddion ac â’r dewiniaid

Y rhai sy’n hustyng ac yn sibrwd; (dywedwch)

Onid â’u Duw yr ymofyn pobl?

A ymofynant hwy â’r 2meirw tros 1y byw?

20At y gyfraith ac at y dystiolaeth!

Oni ddywedant yn ol y gair hwn,

Yn yr hwn nid oes tywyllni,

21Fe dramwya (pob un) trwy (’r wlad) yn galed arno, ac yn newynog:

A bydd pan newyno, ac ymddigio,

Efe a felldithia ei frenhin a’i Dduw:

22Ac efe a dry ei wyneb i fynu, ac ar y ddaear yr edrych efe,

Ac wele drallod, a thywyllwch,

Caddug, cyfyngder, a thywyllwch (i’r hwn) y gyrrir ef.

23Ond (ar ol hyn) ni bydd tywyllwch yn (y wlad) yr hon y bu cyfyngder arni;

Er yn yr amser cyntaf y diystyrodd Efe

Dir Zabwlwn a Nephthali;

Etto yn yr amser diweddaf Efe a’i gogonedda,

(Sef) ffordd y môr, tu hwnt i’r Iorddonen, Galilee y cenhedloedd.