1Yna yr attebod Iöb, a dywedodd,
2Heddyw hefyd chwerw (yw) fy nghwyno,
Canys y llaw arnaf sydd drom ar fy uchenaid.
3O na bai i mi wybod pa sut y cawn hŷd iddo Ef,
I mi ddyfod at Ei eisteddfa Ef,
4I mi drefnu ’r ddadl ger Ei fron Ef,
Ac i mi lenwi fy ngenau â rhesymmau,
5I mi wybod yr ymadroddion a’r y’m hattebai Efe (â hwynt),
Ac i mi ddeall pa beth a ddywedai Efe wrthyf!
6Ai yn amlder Ei gadernid yr ymddadleu Efe â mi?
Nage — ond bydded iddo Ef roddi (ystyriaeth) i mi!
7Yna un cyfiawn a fyddai yn ymresymmu âg Ef,
Ac y’m rhyddhêid am byth oddi wrth fy Marnwr.
8Wele, ym mlaen yr âf — ac nid (yw) Efe yno,
Neu yn ol — ac nid wyf yn Ei ganfod,
9 Neu ar y llaw aswy yn Ei waith (y mae Efe) — ac nid wyf yn ardremu (Arno),
Ymorchuddia ar y llaw ddehau — ac nid wyf yn E i weled:
10 Canys Efe a edwyn y ffordd sydd gennyf;
Pan brofo Efe fi, fel aur y deuaf allan;
11Wrth Ei iawn-lwybr Ef yr ymlynodd fy nhroed,
Ei ffordd Ef a gedwais i, ac ni ŵyrais;
12Gorchymmyn Ei wefusau Ef, ni chiliais oddi wrtho,
Rhagor fy Ond Efe (sydd) âg un (bwriad,) a phwy a’i trŷ Ef yn ol?
A’i enaid Ef a chwennych, ac Efe a wna;
14Canys Efe a gyflawna fy nedfryd,
Ac o’r fath hon (y mae) llawer ganddo Ef;
15Gan hynny rhag Ei wyneb Ef y dychrynir fi,
Ystyried yr wyf ac arswydo rhagddo Ef,
16A Duw a dorrodd fy nghalon,
A’r Hollalluog a’m dychrynnodd,
17 Canys nid fy mod wedi fy irdangu rhag wyneb y tywyllwch,
Neu rhag fy ngwyneb fy hun, (yr hwn) y mae ’r fagddu yn ei doi.
Who We AreWhat We EelieveWhat We Do
2025 by iamachristian.org,Inc All rights reserved.
