Iöb 6 - Welsh Translation by Thomas Briscoe 1894 (New Testament, Job, Psalms, Proverbs and Isaiah, and selections from Genesis and Exodus)

1Yna yr attebodd Iöb a dywedodd,

2O gan bwyso na phwysid fy ngofid,

Ac na roddai un fy nhrychineb mewn cloriannau ynghŷd,

3Canys yn awr rhagor tywod y môr trwm yw!

O herwydd hynny fy ngeiriau oeddynt frysgar;

4Canys saethau’r Hollalluog (sydd) ynof,

Y rhai y mae eu llosgiad yn yfed fy yspryd;

Dychrynfäau Duw a ymfyddinasant i’m herbyn.

5 A rua asyn gwŷllt uwch ben glaswellt,

A frêf ŷch uwch ben ei borthiant?

6A fwytty dyn beth diflas heb halen?

A oes flas ar wỳn ŵy?

7Gwrthod cyffwrdd â (dim) y mae fy enaid,

Y (doluriau) hyn (sydd) fel ffieidd-dra i ’m bwyd:

8O na ddeuai fy nymuniad,

Ac na roddai Duw fy ngobaith,

9Ac na ryngai fodd i Dduw ac iddo Ef fy nryllio,

(A) gollwng yn rhydd Ei law, a’m torri ymaith,

10Fel y byddai i mi etto gysur,

Ac y gorfoleddwn yn y gofid sydd heb eiriach!

Canys nid ymwadais â geiriau y Sanctaidd.

11Beth (yw) fy nerth fel y gobeithiwn,

A pha beth fy niwedd fel yr estynwn fy amynedd?

12Ai nerth cerrig fy nerth i?

A (yw) fy nghnawd i yn bres?

13Onid diddym fy nghymmorth ynof fi,

Ac iachawdwriaeth a alltudiwyd oddi wrthyf?

14I’r nychedig, oddi wrth ei gyfaill, tosturi (a weddai),

Ac i’r hwn sy’n ymadael âg ofn yr Hollalluog;

15 Fy mrodyr i a fuant dwyllodrus fel afon;

Fel llifeiriant afonydd hwy a aethant heibio,

16Y rhai sy’n ddu gan yr îa,

Ac ynddynt yr ymguddiodd yr eira,

17Yn yr amser y cynhesant y maent yn darfod,

Pan wresogo (’r haul) y maent yn diflannu o’u lleoedd:

18 Y taith-finteioedd a dröant eu ffyrdd,

Hwy a esgynant i’r diffaethwch ac a drengant;

19Fe edrychodd taith-finteioedd Tema,

Cymdeithasau Sheba a ddisgwyliasant, am danynt;

20Hwy a gywilyddiasant am iddynt obeithio,

Hwy a ddaethant hyd atti ac a wladeiddiasant:

21Canys yn awr nid ydych chwi yn ddim,

Chwi a welsoch beth brawychus ac a ofnasoch.

22A fu i mi ddywedyd “Rhoddwch i mi,

Ac o’ch golud anrhegwch drosof,

23A gwaredwch fi o law’r gorthrymmydd,

Ac o law’r cedyrn rhyddhêwch fi?”

24Dangoswch i mi, a myfi a dawaf,

Ac ym mha beth y cyfeiliornais hyspyswch i mi.

25Mor gryfion ydyw geiriau uniondeb!

Eithr pa beth a argyhoedda yr argyhoeddiad oddi wrthych?

26Ai argyhoeddi geiriau a amcenwch chwi?

— Gwỳnt (yw) geiriau y diobaith, —

27Yn ddïau, ar yr amddifad yr ydych yn rhuthro,

Ac yn cloddio (pwll) yn erbyn eich cyfaill.

28Ond yn awr bydded yn dda gennych, a throwch eich llygaid arnaf,

A cher bron eich gwyneb (bydded) os celwyddog wyf;

29Dychwelwch, attolwg; na fydded anwiredd;

Ië, dychwelwch, etto (y bydd) fy nghyfiawnder yn hynny.

30A oes yn fy nhafod anwiredd?

A ydyw taflod fy ngenau heb fedru canfod drygioni?